Life is life....

Lieve allemaal, Daar ben ik dan eindelijk weer! Weet je nog, dat ik na één week verslag zou doen van de noise canceling koptelefoon. Nou dat liep een beetje anders....Op 4 december hadden de kinderen continue rooster voor sint en toog ik vol tegenzin naar Coolblue. Want zo'n winkel is echt hel voor mij... 700 schermen tegelijk aan, 700 speakers tegelijk aan, 10.000 lampen, bordjes en reclame zuilen...En dan moet je personeel vragen je te helpen, wat ook dood eng is. Maar ik wilde de koptelefoon echt eerst testen, in plaats van online te bestellen. Ik had vooraf uiteraard al wat modellen opgezocht, en budget bekeken. Eenmaal in de winkel viel de koptelefoon waarvan ik dacht dat ik die wel wilde meteen af. Zat zo niet comfortabel. En zo geschiedde het dat ik met peperdure koptelefoon naar huis ging. Want wauw! Wat een verschil. Het werd een Bose 700. So far so good! Maar een goede week na sinterklaas kregen wij van school een mail dat er kindjes positief getest  waren op Covid in de klas van onze oudste. En omdat zij zelf ook beetje snotterig was dan toch maar een zelftest gedaan. Gewoon voor het geval dat, zal wel een verkoudheid zijn. Ehm, niet dus, bingo. Positieve zelftest. Dus daar zaten we dan, met hele gezin in quarantaine. En toen heb ik de koptelefoon echt goed kunnen testen haha! Want je momentje alleen word echt veel lekkerder als je echt even niet je kinderen hoort. (Dochterlief is goed hersteld trouwens, dag of 2 verhoging en toe was ze er weer door)Ik heb hem tot nu toe vooral binnenshuis gebruikt. Denk daarbij ook aan activiteiten als stofzuigen. Maar ook als ik s' middags even rustig wil lezen. Zachte geluiden zoals een klok of buiten een vuilniswagen leiden mij namelijk onwijs af. Dus dan zet ik de koptelefoon op zonder audio, alleen stilte. Als de kinderen tv kijken als ik ga koken, vind ik het ook fijn om hem op te doen. Wel extra opletten want je hoort dus niet hoe hard het eten op het fornuis gaat ;-) Ik ben nog wel aan stoeien hoe ik hem als hulpmiddel het beste kan inzetten. Als ik bv naar de AH ga doe ik hem ook op, met een audio boek.(Harry potter, al wel 10 x geluisterd, nog steeds fijn)Want ik luister niet graag muziek. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik heb niks met muziek. En de noise canceling  werken dus wel echt het beste als je iets afspeelt. Maar het feit dat je al die mensen minder hoort en de muziek van de winkel niet meer hoort maakt dat boodschappen doen een stuk minder vermoeiend is. Ook loop je minder "risico" op een sociaal praatje met vreemden want ze zien dat je koptelefoon op hebt. 

Maar ik  vind het  het buiten de AH nog best een stap om hem te gebruiken. Idealiter zou ik hem bij zwemles of schoolplein ook willen dragen maar ik durf nog niet zo goed.Ben bang wat men er van vind. En ik weet wel dat niemand zich er druk over maakt dat ik een koptelefoon op heb maar het is toch een flinke drempel aan acceptatie waar ik over heen moet. De laatste reden dat deze blog zolang op zich liet wachten is dat zoals de internist al voorspelde ik afgelopen tijd meer hoofdpijn zou kunnen krijgen.  (Als bijwerking van de B-12 injecties) Nou dat kwam uit! Begin december tot nu veel hoofdpijn gehad. Maar nu eindelijk de laatste week dacht ik he, het word wat beter. Dus meteen maar weer in de pen gekropen voor jullie! Momenteel lees ik het boek JOMO van Nele Colle. Zodra die uit is zal ik daar een blogje over schrijven. Want ik ben nu op de helft en ik vind veel herkenning! Tipje van de sluiter, JOMO staat voor Joy Of Missing Out. Tot snel weer!