9 jaar geleden
Ik mis het, 'een mama'
Nu dat ik zelf een moeder ben van een kleine meid, mis ik het om een moeder te hebben.
'S avonds begint dat, als ik de dag nog eens na beleef. Ik lig lekker in bed, begin dan te denken aan van alles en nog wat. Laatste tijd gaat dat vooral over mijn moeder.
Ik heb een moeder maar daar heb ik geen contact mee, en dat hoeft ook niet. Dat neemt alleen niet weg dat ik het niet mis, gewoon, om een moeder te hebben, waar je alles mee delen kan.
Ik ben een mama van een heerlijke vrolijke meid en wat had ik dat graag willen delen. Ik mis op bepaalde momenten het om een moeder te hebben. Tijdens het zwanger worden, de miskraam, het zwanger zijn, de geboorte en nu mijn kleine prinses er is.
Ik had graag een moeder om me heen gehad, met wie ik kan praten, lachen en huilen. Waar ik trots tegen had kunnen zeggen 'Ik ben zwanger' en die me omarmd had als ik zeg dat het hartje gestopt is. Een moeder, die me moed inspreekt wanneer ik iets niet meer zie zitten. Die zegt dat alles goed komt. Tegen wie ik mijn mond niet zou kunnen houden dat er weer een wondertje groeit. Gewoonweg, een moeder die er voor me is, in goeie en slechte tijden.
Maar ach, ik klaag niet hoor. Ik heb een gezonde vrolijke dochter en dat is alles ik écht nodig heb. Dat mama issue kom ik wel weer overheen ;)
Henrike Laning
Wat mooi dat zoveel moeders zich in je verhaal herkennen! Ik kan er wel een beetje in meegaan, maar ik heb wel contact met mijn ouders. Alleen voelt het soms alsof we een andere taal spreken. En alsof ik er niet helemaal toe doe. En ik had zoiets anders gehoopt toen ik moeder werd. Maar ik kan er steeds beter mee dealen. Ik vind het mooi hoe jij mensen hebt aangesproken met je blog. En wen er maar aan: bloggen zet je altijd aan het denken! Terecht dat je blog tot blog van de week is gekozen!
MuchLOVE
Bedankt voor je reactie. Sorry dat je dat moet doormaken. Gelukkig heb je anderen met wie je een goeie band hebt. Wel jammer van je stiefmoeder, kan me voorstellen dat dat niet hetzelfde is. :)
Anoniem
Heftig... mijn moeder is overleden voor de eerste werd geboren en ook ik vraag me zo vaak af hoe het zou zijn met haar als oma. ik mis vooral het delen van alle zorgen om de meiden en de zwangerschap.. Daar komt bij dat ik ondertussen een stiefmoeder heb wie perse Oma genoemd wil/moet worden. Ik haal Gelukkig stukjes mama bij mijn tantes, schoonmoeder en zusje.. maar niemand kan je moeder vervangen.. Ik kan alleen hopen dat mijn meisjes hier zelf nooit doorheen hoeven...
Anoniem
Nathalie, het is zo herkenbaar wat je schrijft. Het had mijn verhaal kunnen zijn. Mijn jongens zijn nog wat jonger maar helaas moet ik het ook al 10 jaar zonder haar doen. Dacht dat ik alleen zulke gedachten had als ik andere Moeders (Oma's ) achter de kinderwagen of op de peuterspeelzaal zie. Gelukkig heb ik een hele lieve schoonmoeder waar ik op terug kan vallen maar het is niet hetzelfde.