10 jaar geleden
Ik ben een Gezinsmanager
Deze blog gaat over mijn rol als thuisblijf mama en hoe ik me daarbij voel...
Vanmorgen wist ik het..... Ik ben een GEZINSMANAGER....!
Al jaren ben ik thuis en baal er van dat ik geen functie meer heb in het bedrijfsleven. Toen ik moeder werd dacht ik dat alles anders zou worden en dat ik het missen van een fulltime baan zou vergeten, dat het zou weg ebben.
Maar elke keer als ik de vraag krijg:"Wat doe jij eigenlijk" Sta ik een beetje met mijn mond vol tanden en te stammen dat ik voor mijn meiden mag zorgen...
Toen ik vanmorgen weer een nieuwsbrief kreeg van de dansvereniging en een mail van de juf van school waar weer wat belangrijke data en aandachtspunten instonden wist ik het! Mijn fulltime functie was er nog steeds! Mijn belangrijke naam werd alleen niet DGA-PA maar Gezinsmanager!
En ik vind dat we dit woord in de Van Dale moeten gaan krijgen hoor! De moeders van nu hebben het super druk met alles regelen en voor elkaar te krijgen dat het een fulltime job is en daar hoor een mooie naam en een goede functie omschrijving bij.
Wat vinden jullie?
Ik heb een extra agenda alleen voor alle afspraken die ik moet nakomen voor de meiden. Ballet, voorstellingen, cito toets, juffendag, afspreekdagen, zwemles en ik denk dat jullie zelf het rijtje wel afkunnen maken.
Ook zorgen voor de juiste schoenen en kleding behoort ook tot je taken. Zorgen dat er een goed uitgebalanceerd voedingspatroon is en je moet ook nog eens EHBO kunnen uitvoeren om te voorkomen dat je kind stikt in een snoepje of wanneer er grote schaafwonden zijn en beschikken over kusjes die alle pijntjes en verdrietjes in een keer kunnen weg toveren.
Als je het zo allemaal leest....waarom vind ik het dan zo moeilijk om te zeggen dat ik thuisblijf moeder ben? Omdat ik veel meer ben als dat! Dit titel past niet bij mij, en ook niet bij al die andere thuisblijf moeders! Weiger langer deze titel te dragen en noem jezelf voortaan: GEZINSMANAGER!
sandra
Dank je Jikke voor je lieve woorden :D Jij haalt ook een heel goed onderwerp aan....de koude carrierebitch die haar kinderen in de steek laat. Iedereen heeft zijn eigen redenen om bepaalde keuzes te maken. Naast moeder zijn we nog altijd ook vrouwen en die hebben ook het recht om keuzes te maken waar ze zich goed bij voelen. Waarom we ons moeten verdedigen als we een bepaalde richting kiezen snap ik ook niet zo goed.....het is alleen helaas wel zo. Groetjes, de overbuuf....en als ik een keer moet oppassen dan roep je maar ;-) hahaha alle tijd van de wereld ;-P
Anoniem
Hoi Sandra! Wat een goede blog! Wat goed dat je zo eerlijk je twijfels en gevoelens deelt. Volgens mij is deze grote tegenstelling tussen Gezinsmanagers en Werkende moeders iets wat wij moeders onszelf aandoen. Waarom zijn moeders altijd zo kritisch op elkaar? En waarom moeten we altijd onze persoonlijke keuzes verdedigen, vaak door die van anderen te veroordelen? Zou het niet mooi zijn als iedereen gewoon zelf kon kiezen waar ze zich goed bij voelde, en dat anderen daar dan alleen maar respect voor zouden hebben? Jij geeft al het goede voorbeeld: jij zegt ook respect te hebben voor die moeders die een andere keuze maken. Ik hoop dat er een tijd komt waarin moeders elkaar allemaal steunen en helpen (en de vaders ook :-)) en niemand meer het gevoel hoeft te hebben dat ze zich ergens voor zou moeten schamen. Want anders kunnen we het toch nooit goed doen? Dan ben jij de thuisblijfmama zonder diepgang en zonder economische bijdrage en dan ben ik de koude carrièrebitch die haar kinderen in de steek laat en haar werk veel te belangrijk vindt :-). Zonde. Groetjes van je overbuur-in-spé.
sandra
Ik ben het zeker helemaal met je eens.....WAAROM moeten we ons schamen? Maar waarom word er dan vaak zo raar gereageerd als je op de vraag:" wat doe jij eigenlijk?" antwoord: "ik zorg voor mijn kinderen!" De meeste vrouwen reageren dan niet of nauwelijks meer als of ik niks meer te melden zou kunnen hebben....of alleen maar over mijn kinderen kan hebben. Ik heb soms het idee dat er verwacht word dat ik totaal geen diepgang meer kan hebben zodra ik verteld heb dat ik thuisblijf moeder ben. Ik voel me bevoorrecht om thuisblijf mama te zijn! Maar ik heb ook waanzinnig veel respect voor de moeders die een part-time of full-time baan hebben naast de opvoeding van hun kind(eren)!
nijn81
Waarom jezelf zo schamen tegenover anderen als ze vragen wat je doet?? Die naam zou eigenlijk niet nodig moeten zijn. Bij het woord fulltime thuisblijfmama zou iedereen al super veel respect moeten hebben.