12 jaar geleden
hoe blijven de kids toch op 1 staan...???
Ik ben gescheiden van de papa van onze oudste 3 kids en onze kids hebben een leeftijd van 9-6-3 jaar oud.
Ik ben gescheiden van de papa van onze oudste 3 kids en onze kids hebben een leeftijd van 9-6-3 jaar oud. Nu probeer ik al vanaf dag 1 van onze scheiding de kids op de eerste plaats te laten komen dus alle gedoe met me ex probeer ik van langs me neer te zetten in het belang vd kids, nooit de omgangsregeling verstoort, wil geen ruzie maken bij ophalen/brengen, om de tafel zitten om belangrijke zaken te bespreken/afspraken te maken, belangrijke/leuke gebeurtenissen waar vader niet bij is vastleggen op foto en aan vader doorsturen.
Echter nu is het zo dat het totaal eenrichtingsverkeer is vader houdt zich niet aan de afspraken, als hij weet dat we wat leuks gaan doen nadat hij de kids teruggebracht heeft komen de kids (expres) een 1-2 uur later, afspraken dat de oudste van 9 niet op die van 6 en 3 jaar alleen kan oppassen worden niet nagekomen vader belooft ons dat dit nooit zal gebeuren en van de kids vernemen we dat dit elk weekend gebeurd (onze 6 jarige heeft autisme dus hieraan tillen we extra zwaar).
Kinderen worden de weekenden opgehaald hoe het vader uitkomt dus het komt ook voor dat vader niet eens komt opdagen, vader onderhoudt geen contact via telefoon met de kinderen hoewel de kinderen hier al vaak om verzocht hebben en vader belooft dit te doen en doet het vervolgens alsnog niet,betaald geen alimentatie.
Ik spreek in de we vorm omdat ik samen met mijn huidige partner de kinderen opvoed en dan om het weekend en de vakanties gedeeld gaan ze naar hun vader. We hebben vader al meerdere malen aangesproken op het niet nakomen van mondeling gemaakte afspraken hierop wordt vader erg boos en ontstaat er weer ruzie aan de deur en dit willen we niet dat is voor de kids niet goed.
Als we vader wijzen op zijn vaderlijke verantwoordelijkheid dan schuift hij deze meteen af op mijn partner door te zeggen maar ja wacht eens even jij bent ook een papa voor de kinderen dus met andere woorden mogen wij het ons uitzoeken als het op opvoeden aankomt en onttrekt vader zich hieraan.
Natuurlijk is het ook niet in de kinderen hun belang dat als vader iets niet zint hij gewoon een aantal weken de kids niet komt halen, niks van zich laat horen vooral de 6-jarige heeft hier erge last van.
nu dacht ik hier zijn vast meerdere ouders die gescheiden zijn en misschien kunnen jullie me wat tips geven hoe ik dit het beste aan kan pakken.
zoals ik het graag zou zien blijven de kids op nr 1 staan en houdt vader zich consequent aan alle afspraken die gemaakt worden betreft de opvoeding v.d kids en omgangsregeling. Maar hoe pak ik dit aan..??
of is het beter om als vader zich weigert aan de kids aan te passen om de kids dan gewoon hier te houden zodat ze in ieder geval hun ritme en structuur behouden ?
ik ben benieuwd hoe jullie erover denken daar ik van veel mensen om me heen hoor dat ik gek ben dat ik zoveel energie erin steek om te zorgen dat de kids een goed contact onderhouden met hun vader en vader dat andersom ook niet doet.
ondertussen sukkelen we hier al 1 jaar mee en weet ik het echt niet meer ik hoop wat te horen..
TalithaR
Oh jeej, m'n moeder zegt tegen zoiets altijd: "Laat gaan, laat gaaaaan.." Waar jij je het best mee kunt bezig houden is: gelukkig zijn met je gezinnetje van nu, je bent geprijsd met een man die z'n best doet voor ander'man's kids. Laat vader maar z'n ding doen, je hoeft de 'volwassen' ex niet ook nog op te voeden, je hebt geen liefdesrelatie meer met 'm, alleen kinderen, focus je maar op hun opvoeding, mams. ;) Ik wens je geen succes (want dat zal niet lukken met zo eentje), maar wel veel geluk.
Anoniem
Hier ook zo`n probleem. toen ik bij mijn ex weg ging liet hij bijna niets van zich horen, later helemaal niets meer. maar opeens lag er een brief van zijn advocaat! dat ik alle contact met hem weigerde en mijn dochter niet naar hem toe liet gaan. dus dat werd naar de rechter, nu moet ze 1x in de 2 week daarheen. die uitspraak werd in mei gedaan. in het begin ging het goed, maar dit jaar is mijn dochter daar nog maar 1x geweest, de andere weekenden belt hij steeds af. nu slaapt mijn dochter heel slecht en ze heeft er heel veel last van. praten met mijn ex hier over heeft ook geen zin want hij word direct kwaad. lastig allemaal dus...
mamavan4kids
zo we zijn inmiddels weer een tijdje verder. ik heb besloten het alsnog een keer met vader te gaan bespreken en te hopen dat hij zich dan aan de afspraken houdt.de afspraken wil ik dan ook op papier zetten meteen en door beide ondertekenen. Vervolgens zullen we dan wel weer zien hoe het verder gaat. dank jullie wel voor jullie reactie's nahsuusje klopt ik heb met me nieuwe partner ook een kindje hij heeft de oudste 3 erbij gepakt als zijn het zijn eigen kinderen maar ook hij vindt dat de kinderen ook recht hebben op hun eigen vader en staat er eigenlijk precies hetzelfde in als mij. mellieJo: jij ook heel veel succes t is lastig allemaal maar idd het belang vd kids moet altijd voorrop blijven staan is niet altijd makkelijk maar ik heb echt veel respect voor de moeders die ook zo denken.Het gaat al te vaak allemaal over de rug vd kids helaas.
MellieJ0
Ik vind het heel moeilijk. Bij mij is dit ook iets wat speelt alleen is het hier allemaal nog 'vers'. Mijn ex stelt zijn dochter ook niet voorop, en ik heb haar toen 3-4 maanden bij hem weggehouden. Helaas betekend dit bij een rechtszaak meteen een minpunt achter je naam. (ervaring)Zelfs al heb je je redenen, pas met een gevaarlijke situatie of iets dergelijks kun je de kinderen bij hem weghouden. Zelf laat ik nu dus alles vastleggen met een ouderschapsplan bij de advocaten & rechter zodat bij het niet nakomen van gemaakte afspraken ik een poot heb om op te staan. Zelf is dit een fijn gevoel, dan moet de vader van mijn dochter (0 jaar) zich daar ook aan houden. Van uit het oogpunt dat jou zoontje autistisch is vind ik je ex erg onverantwoordelijk omgaan met de situatie. Juist voor autistische kinderen is duidelijkheid en regelmaat zó belangerijk! Wat je ook doet, je moet het in het belang van je kinderen doen. En desnoods via de rechterlijke gang dit soort zaken vast laten stellen. Succes!