10 jaar geleden
Help mijn kind wordt groot!!!!!!!
Mijn veertien jarig zoon heeft zijn eerste baantje. Een krantenwijkje maar toch......
Was ik nog maar net de shock te boven dat hij boven mij uitgroeit (ik: en ik zei nog zo: STOPPEN MET GROEIEN!!!! Maar luisteren ho maar!!! hij: hahaha nee), ik ben nu eenmaal niet zo groot, komt meteen de volgende fase! Vanaf morgen heeft mijn zoon een krantenwijk.
Voor anderen klinkt het misschien als de normaalste zaak van de wereld, maar ik moet mijn kleine ventje van toen steeds meer los laten. Elke nieuwe stap die hij maakt zorgt weer voor mooie nieuwe dingen die we meemaken, maar is ook steeds meer afscheid nemen. Hij is niet meer dat mannetje dat aan mama's hand loopt en elke stap die hij neemt is ook een stap dichter bij de tijd dat hij uit zal vliegen. Bizar dat je daar bij de geboorte (was dat niet gister???) niet bij stil staat, maar echt de tijd vliegt.
Maar natuurlijk ben ik ongelooflijk trots op mijn zoon(tje hahaha). Hij neemt weer een stap naar zelfstandigheid in deze wereld, naar een tijd dat hij op eigen benen zal staan.
Ik ben heel benieuwd hoe hij dit zal doen. En ik geloof echt dat het goed voor hem zal zijn en een goede voorbereiding op een tijd dat hij toch echt zal MOETEN werken voor zijn levensonderhoud en misschien wel voor zijn gezin, alhoewel ik daar nog niet over wil nadenken!!!!
Alexandra-Schepen
Vandaag was zijn dag!!! Hij kwam om vijf uur thuis uit school, moest meteen eten en daarna gaan lopen. Voordat hij weg was, was hij een half uur verder. Alles moest in mijn fietstassen (hij leende mijn fiets, want fietstassen heeft hij nog niet), de bandjes van de pakketjes afgeknipt en weet ik al niet wat. Op een gegeven moment het ik hem vriendelijk doch (zeer) dringend verzocht te gaan. Na anderhalf uur komt hij weer thuis. 'mama', zegt hij,'ik snap er niks van. Ik heb alles gelopen en ik houd 2 pakketten (van de drie) over.' Toen ik hem vroeg wat hij gelopen had, vertelde hij dat hij de 'lijn' op de kaart gelopen had. Ik heb hem toen maar verteld dat dat de lijn was tot waar zijn wijk loopt en niet de lijn die hij moet lopen. Einde van het verhaal is dat Rodney een ervaring rijker is, maar vandaag wel met hulp van zijn moeder hahahaha. Ik weet zeker dat hij het volgende week al een stuk beter doet en misschien over twee weken het gewoon lekker zelf kan!!!!!
Alexandra-Schepen
thanx
braamn
Wat gaat het snel, he! Je mag inderdaad trots zijn.
Marieke80
Ik vind dat het bij ons al zo snel gaat (de oudste wordt over een paar maanden 8), maar dit gaat inderdaad wel heel hard. Mooi geschreven!