Geluk kan je zelf maken

Ondertussen is het zo’n 2,5 jaar geleden dat ik weggegaan ben bij de vader van mijn dochter en in een gigantische rollercoaster terecht kwam. Sinds kort kan ik voor het eerst zeggen dat ik echt lekker in mijn vel zit. Dit heeft heel wat tijd en therapie gekost, bij verschillende therapeuten. De laatste wisseling van therapeut was niet mijn plan, de vorige stopte ermee. Hoe dat ging was niet zo’n succes verhaal maar het resultaat wel! De therapeut die ik nu heb geeft mij ontzettend veel inzicht in mijn behandelproces en dat werkt voor mij super. Eindelijk maak ik grote stappen. Ik ben echt beginnen leven in plaats van overleven. Ik kan weer oprecht genieten van kleine dingetjes. 

Een korte samenvatting van de afgelopen 2 jaar: ik vond al redelijk snel een hele lieve vriend. Ondertussen wonen we samen in een prachtig huis en heeft mijn meisje er een geweldige (plus)papa bij. Als je het aan haar zelf vraagt dan zegt ze altijd dat ze 2 mama’s en 2 papa’s heeft. Ze was nog zo jong toen mijn en haar vader’s nieuwe partner in beeld kwamen dat ze zelf papa en mama tegen hen ging zeggen. In het begin was dat vooral voor de volwassenen erg wennen. Ondertussen weten we allemaal niet meer beter en ziet zij geen verschil. 

Tuurlijk zijn er dingen die lastig zijn aan co-ouderschap en zijn er irritaties. Maar als je ziet waar we vandaan komen, is dit echt 200% beter zo. Dus ik kies er bewust voor om te genieten. Nee, dat lukt echt niet elke dag. Toch zoek ik zelfs op een baaldag naar minimaal 1 positief iets van die dag. 

Want geluk maak je zelf!