Excuus aan alle jarige kindjes van vrienden

Ik zit op de wc en staar naar de verjaardagskalender. De maand augustus is vrijwel volgeschreven en ik besef me dat er nog wat baby's bij gekomen zijn die er nog niet op staan. Ik probeer dagelijks verjaardagen bij te houden door in elk geval de betreffende persoon of de ouders ervan te feliciteren, maar zelfs dat lukt niet altijd. 

Ik heb nooit gestructureerd verjaardagskaarten gestuurd, ook niet voor het digitale tijdperk, want het zou een dagtaak worden. Maar ik laat wel altijd iets horen, als ik er aan denk en er aan toe kom. Voordat we zelf kinderen hadden, waren we vaak van de partij op verjaardagen van vrienden, familie en hun kinderen en ook onze eigen verjaardagen werden groots gevierd met veel eten, drank, cadeaus en de voetjes van de vloer. Maar we hadden, voor mijn vriend en ik elkaar leerden kennen, beide al zoveel lieve vrienden en familie om ons heen en met de komst van alle (geweldige, dat wel) kinderen, zijn het alleen nog maar meer verjaardagen geworden. En sommige dagen zijn er ook meerdere tegelijk jarig. En bij al die verjaardagen komen natuurlijk ook cadeautjes. Zo ook bij geboortes. Nu verkoop ik zelf hele mooie babyproducten als kraamcadeaus, dus dat scheelt. Het afgelopen jaar zijn er bijna tien kindjes in onze dichtbije omgeving geboren en een aantal dames zitten nu te broeden. De meeste baby's hebben we nog steeds niet ontmoet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op feestjes en cadeautjes geven, maar ik kan het me gewoon niet meer veroorloven. Qua tijd niet en financieel. Hoe graag ik het ook zou willen. 

Onze eigen verjaardagen vieren we tegenwoordig klein en dat vind ik heerlijk. Met tien lieve mensen om de tafel met hapjes en wijn. Blijer kun je mij niet krijgen. En ik hoef echt geen cadeaus. En voor de kinderen houden we het voorlopig ook klein. Slingers, taart, wat vrienden en familie, that's it. Uiteraard krijgen zij wel cadeaus, maar we willen ze niet gek maken. Dat komt met de jaren vanzelf.

Maargoed, ik voel me dus wel schuldig. Want sinds wij zelf kindjes hebben, hebben we veel minder aandacht voor andermans kinderen. En dat terwijl ik ze allemaal fantastisch vindt! Als we al op verjaardagen komen, zijn we een stuk minder gul met cadeaus dan voorheen. Al doen we wel ons best om zo origineel mogelijk uit de hoek te komen. Ik weet dat er een aantal mensen zijn in onze omgeving die veel waarde hechten aan hun verjaardag en die van hun kinderen. Al vermoed ik dat ook deze mensen het niet altijd lukt om bij iedereen in hun omgeving op verjaardagsvisite te gaan met cadeaus. We doen tenslotte allemaal ons best.

Dus, 'Van harte gefeliciteerd en een hele fijne dag! X!'

Wendy Meynderts