en dan ineens is daar de operatie van je man in zicht
Al ruim een jaar is mijn vrouw mijn man. Mijn dochter noemt hem al papa en wij spreken hem aan als hem of hij.
inmiddels is het al een ruime tijd 2016 en weet ik al 3 jaar dat mijn man echt man wilde zijn en al zeker 2 jaar staat dat vast voor en jaar hoor zo ging alles in 2015 van vrouw naar man.
Ik dacht dat ik op bijna alles wel voorbereid was!
Maar helaas dat is niet echt zo :(
Nee ik vind het niet erg dat hij graag man wilde zijn want ik heb hem nooit als vrouw gezien maar nu je werkelijk begint met hormonen en je zo een 3 a 4 hormoon behandeling verder bent gaan er dingen echt veranderen kwa karakter.
Zo had ik een ontzettend lieve en zorgzame vrouw in huis en zo had ik ineens een man die naar mijn idee echt een boekkie had gelezen hoe je man moes zijn want je kon bijna op de datum af zeggen wat er komen ging.
Mijn moeder heeft mij echt wel verteld dat een man eens in de 6 weken even flink aangesproken moes worden nou eerlijk waar dat is echt zo.
Ik hou echt zielsveel van hem en hij is echt goed met zijn dochter maar soms ben ik blij dat hij naar het werk is zodat ik alleen met de kleine ben.
Nu denk ik vaak het zal aan mij liggen aangezien we al 24 weken zwanger zijn van de tweede en hier in huis echt wel de nodigde hormonen door het huis gieren wil niet zeggen dat het altijd even leuk is.
Maar het engste vind ik nog steeds die verdomde operaties die gedaan moeten worden en ik erg bang ben dat dat niet goed gaat.
Ik ben al een poosje op zoek naar vrouwen die in het zelfde schuitje zitten als ik maar tot nu toe nie veel kunnen vinden omdat de meeste mannen ( vrouwen) geen partners hebben of nooit verteld hebben dat ze ooit vrouw waren.
Waarom ik deze mensen graag wil leren kennen is omdat ik graag verhalen met hun uitwissel en het voor een gewone vrouw (sorry) moeilijk te begrijpen is voor ons wat wij mee maken op een dag kwa gedrag en omgang.
Tuurlijk praat ik met mijn man hier over maar dat wil niet zeggen dat ik geen vragen meer heb of dat mijn gedachten anders is maar hij kan mij niet vertellen waarom hij zo doet of iets dergelijks dus ik krijg geen bevredigend antwoord want hij ziet de dingen anders.
Maar wat ik wel heek zeker weet is dat ik blij ben als we in december zitten dan zit alles er als het goed is voor even er op en kunnen we zien hoe het dan gaat.
Maar ondanks alles!
Ik hou zielsveel van deze gekke man ????
Anoniem
Allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Stille Willy ;-) Ik denk dat het uiteindelijk allemaal zijn plek wel gaat krijgen. Ik had vroeger een vriendin waarbij ik de transitie van vrouw naar man van erg dichtbij heb meegemaakt. Er is een periode geweest dat we nauwelijks contact hadden vanwege dat haantjes gedrag. Toen hij zijn eerste operatie kreeg was het al een stuk minder. En uiteindelijk zijn we allemaal gegroeid is zijn nieuwe ik. Je kunt iets weten maar het wordt pas anders als je het ook echt mee maakt. En gelukkig werkt hij ;-) dan heb je soms even ademruimte. Maar het is ook heel belangrijk om je gevoelens naar hem toe te blijven uiten. Anders snapt hij jou ook niet. Blijven praten is heel belangrijk. Succes meis! X
Lindsy83
Bijzonder! Ik vond het best grappig om te lezen dat het karakter dan ook zo erg veranderd! Ik had daar nooit zo bij stil gestaan... Je hebt vast ook al op facebook en dergelijke gespeurd naar groepen voor transgenders enzo... Wel heel mooi dat je zo veel van hem houd! Lijkt me niet altijd even makkelijk!