Een nare bijwerkingen van de operatie?
Zoals je in mijn vorige blogs hebt kunnen lezen ben ik geopereerd aan een voor en achterwand verzwakking. Deze operatie is goed gegaan en ik voel echt 100% verbetering. Ben daar erg blij mij. De eerste week verliep ook voorspoedig. Tot afgelopen woensdag. Ik werd wakker met een soort kramp in mijn kluit en hemstring. Rekken hielp niet. Goed tanden op elkaar en doorgaan. Af en toe even liggen. Helaas werd het niet beter maar erger.
Mijn schoonmoeder is fysiotherapeut en kwam langs. Goh meis dit lijkt op een beknelde zenuw. Op geleide van de pijn bewegen, warm houden en pijnstillers slikken. Ze heeft ook wel wat gemasseerd maar man wat deed dat pijn. Viel zowat flauw van de pijn dus daar is ze mee gestopt.
Zaterdag vierde we Sinterklaas en dat moest gewoon doorgaan. De kinderen keken daar zo naar uit. Dus tanden op elkaar, pijnstillers erin en rustig meedoen. Het was echt heel leuk en gezellig! Het leid ook af van de pijn.
Zondag heb ik dat wel moeten bekopen. Ik lag huilend op de bank en er was geen houding waarin het geen pijn deed. Ook gingen mijn tenen verdoofd aanvoelen. Uiteindelijk de huisartsenpost gebeld. Omdat ik 10 dagen geleden geopereed was door de gynaecoloog moest ik daar langs. Er moest uitgesloten worden dat er iets met de wind was. Dus hup naar het ziekenhuis. De gynaecoloog zag mijn pijn en wilde mij onderzoeken. De wonden zagen er goed uit en alle organen zaten op hun plek. Er was dus gene reden om te denken dat het van de ingreep kwam.
Er moest dus verder gekeken worden. De neuroloog werd gebeld. Ik kreeg een zenuwpijnstiller voorgeschreven en moet de volgende dag de huisarts bellen. Van de pijnstillers kan je onder andere het gevoel van dronkenschap ervaren. Als de bijwerkingen niet te erg zijn mag ik 3 pillen op een dag en anders 2.
Maandag de huisarts gebeld en we konden als snel langskomen. Na een goed gesprek en een onderzoek kwam ze ook uit op zenuwpijn maar is het onduidelijk of het uit mijn rug of heup komt. Moet naar de fysio en ze gaat overleggen met de neuroloog. Het verdoofde gevoel trekt ondertussen op van mijn tenen naar mijn hiel.
De huisarts heeft die dag nog 3x gebeld om te vragen hoe het gaat en omdat ze de neuroloog heeft gesproken. Ik moet opletten dat ik geen uitval krijg van iets. Dan moet ik meteen aan de bel trekken. Dat is tot nu toe niet zo. Heb in beide benen even veel kracht en kan mijn plas en poep ophouden.
Ze blijven het vaag vinden waar het vandaan komt. Voor nu blijven bewegen zolang lang dat het gaat.
Het kan zijn dat het een hernia is maar ik heb geen rugpijn en sta recht. Het kan ook zijn dat er een zenuw bekend is geraakt doordat ik in de beugels heb gelegen tijdens de operatie. Zelf denk ik dat omdat ik de pijn heel erg vanaf mijn bil voel.
Al met al had ik dit niet ingecalculeerd bij het herstel en baal er zo van. De operatie is geslaag maar heb daarna een vervelende reactie van mijn lichaam gekregen. Ik gun echt niemand die zenuwpijn. Het is nog erger dan weeën vond ik want die komen en gaan. Deze pijn blijft en vlamt dan ook nog even op.