Een kans om niet te laten lopen

22 maart 2013 had ik een sollicitatie, ik was er voor mijn afgelopen baan ook al op gesprek geweest, maar het desbetreffende project was 'onhold' gezet. Bij het inplannen van het gesprek kreeg ik te horen dat wanneer ik en mijn gesprekspartner elkaar niet in de haren zouden vliegen bij het gesprek ik 2 april mocht beginnen. Bij aankomst bij het gesprek moest ik dan ook wel even lachen want mijn gesprekspartner was kaalgeschoren.

Deze sollicitatie was voor mij een 'once in a lifetime' kans, hier zou ik door kunnen groeien en kreeg ik direct de kans om een stapje hoger te gaan dan waar ik stond. Het bedrijf werd op mijn opleiding al de hemel in geprezen, want als je daar binnen kwam dan had je het goed voor elkaar. Daarbij was zowel de standplaats als het project aanzienlijk dichterbij waardoor ik D ook zelf weer kon ophalen en wegbrengen naar de opvang. In overleg met het UWV en aangemoedigd door mijn wil om het verleden af te sluiten en mijn zoontje de toekomst te geven die hij verdiende heb ik die kans met 2 handen stevig vast gepakt. En op 2 april 2013 startte ik bij een nieuwe baan, een nieuwe kans op naar de toekomst. De fysio 2x per week erbij, hoofd omhoog blik op oneindig. Ik ging dit doen, ik ging herstellen en de toekomst creëren die ik voor ogen had. Aangezien mijn toenmalige vriend tot het jaloerse af bleef doen betreffende D, ook hij mij de nodige verwijten maakte dat ik vooral niet zo zielig moest doen. Die relatie beëindigd. Waarna er behoorlijk wat bekend werd, zo beweerde hij naar anderen dat ik het paleisje van mij en D aan hem te danken had en ik financieel van hem geprofiteerd zou hebben. Uhm ja tuurlijk, hij was wel 2x een avondje komen helpen in de 1,5 maand dat ik er dagelijks bezig was want had constant met andere afgesproken om daar te klussen en te helpen (allemaal vrouwen en er bleek achteraf wel wat meer gebeurd dan enkel klussen). En financieel? Uh buiten 2 al betaalde stoelen ophalen bij een winkel bij hem op de hoek was ook daar geen sprake van, had ik allemaal gewoon netjes zelf gedaan. De vriendschap van de jaren daarvoor was wat mij betreft dus ook wel aardig bekoeld. Maar goed ik had een nieuwe kans qua werk en D stond op de eerste plek, ik had het wel een beetje gezien qua mannen. En dan te bedenken dat ik voornamelijk alleen met mannen werkte op kantoor, beter gezegd ik was de enige vrouw op de ontwerpafdeling van het project.

Maar net als de baan een mooie nieuwe kans was, leerde ik daar ook een man kennen die mij via LinkedIn een privé berichtje stuurde toen D op het schoolplein de rand van de zandbak had gekopt. Een vraag hoe het met D ging, iets wat voor mij onbekend was zowel mijn toen net ex-vriend als de vader van D hadden nog nooit die interesse getoond. Dat berichtje resulteerde uiteindelijk in een gezellig weekend over en weer berichtjes sturen. Met grapjes over telefoonnummers die wel dan niet van andere collega's zouden zijn en foutjes met raadsels over verjaardagsdata. Aangezien daten als alleenstaande ouder niet heel makkelijk is en overdag op werk ook niet bepaald de juiste setting is om elkaar te leren kennen, zouden we op onze eerste date een kopje koffie doen en naar de bioscoop gaan nadat ik bij mijn ouders had gegeten en D daar zou blijven slapen. Door het kopje koffie en het gezellige gesprek vergaten we alleen naar de bioscoop te gaan. Die ene dat werden er meer en nadat hij in eerste instantie aan D werd voorgesteld als collega die ook alleen was en het wel eens gezellig vond om samen iets te doen, kwam al vrij vlot de vraag of hij mij niet stiekem een beetje leuk vond, vanuit D, want D zag het wel zitten als hij er veel vaker was. En zo zijn we, nu ik dit schrijf, al 10 jaar samen dit jaar. Samen zijn we dat jaar dan ook naar concert at sea gegaan, een weekendje voor ons 2 genieten van muziek en van de zee. Het optreden van Kane in de regen en veel zonnebrandsmeren op zaterdag. Mijn kaartje gekregen voor kerst, zijn kaartje last moment geboekt, want toen kon dat nog. En een hotelovernachting zodat we niet beide dagen helemaal terug hoefde te rijden.