Een eenzaam luxe leventje
Wij zijn een ouderwets gezin. Man des huizes werkt en heeft de financiële zorg over ons, ik ben huisvrouw en zorg fulltime voor onze zoon. Of nou ja, zorgen? Ik lig de hele dag te Netflixen.
Ik hoor mijn buurman mij roepen: " Hey buurvrouw, hoe is het? Hoe is het met de kleine? ". Ik maak een praatje en ik betrap mezelf er op dat ik loop te klagen. We werden vanochtend 08.30 wakker en sinds dien terroriseert mijn peuter me. I know, het hoort erbij maar een hele dag een jengelende peuter om je heen is vermoeiend. Mijn buurman antwoord: Lekker joh, op zo'n doordeweekse dag uitslapen. De hele dag een beetje chillen en Netflixen en eind van de middag eten maken voor je man. Echt een luxe leven, ik zou dat ook wel willen ".
Waar komt dat beeld toch vandaan dat niet werkende moeders de hele dag zitten te chillen? Tegenwoordig is het bijna niet meer mogelijk om van één salaris rond te komen. Heel oneerlijk als je het mij vraagt. Elke ouder zou een vrijwillige keuze moeten kunnen maken dat één van de ouder thuis blijft. Het is toch onnatuurlijk om je kindje van gemiddeld 3 maanden weg te moeten brengen? Verwijderd van de ouder waardoor de moeder gedwongen moet stoppen met live borstvoeding overdag. In mijn ogen hoort een ouder zeker het eerste halfjaar thuis te blijven bij het kind. Althans, het moet een vrijwillige keuze zijn! Ik support zeker het Scandinavische systeem, jammer dat het in Nederland zo anders moet.
Het is een luxe om thuis te kunnen blijven, zeker weten! Soms is het ook zwaar en voornamelijk eenzaam. In mijn kring ben ik de enige ouder die thuis zit. De hele dag ben ik aan het entertainen. Ik mis contacten om me heen, even geen moeder zijn of dat mijn zoon met andere kindjes kan spelen. Kinderen in onze omgeving gaan naar een gastouder of een kinderdagverblijf. Huis moederen is keihard werken. Een fulltime job, ik draai ochtend, dag en nachtdienst. We ondernemen veel leuke dingen maar ik moet ook dealen met driftbuien, soms de hele dag door! Kinderen vragen veel aandacht van je waardoor je niet altijd toe komt aan andere dingen. Over het Netflixen, hahaha! Ik doe een hele avond over één aflevering van een serie. Het is een luxe maar ook eenzaam en toch had ik niet anders gewild. Ik maak elke ontwikkeling van hem mee, ik zie hem groeien en ik leer hem dingen. Als ik dat mannetje savonds voldaan van de dag naast me zie slapen, dan is deze moeder ook tevreden!
Willen jullie trouwens weten wat wij allemaal ondernemen? Een soort weekblog met schema's en uitjes die we doen? Let me know!