Blog 32: Even mijn gevoelens laten rollen...

Ik weet niet zo goed wat ik van plan ben om te schrijven, maar ik heb het idee dat er momenteel zoveel door mijn hoofd spookt dat ik er een soort van structuur in probeer te vinden middels het schrijven..

In mijn allerlaatste blog voelde ik mij oprecht niet zo heel goed en buiten het feit om wat ik de afgelopen tijd heb meegemaakt, leek het ook wel door het weer te komen. Ik weet niet of er meerdere mensen zijn die er last van hebben, maar mijn emoties kunnen soms best wel van het weer afhangen. Ik ben over het algemeen best vrolijk en tevreden dus die inzinker met zoveel tranen was best vervelend. Het lijkt dan net een cirkel waar ik maar niet uit kom, want ik raak weer extra verdrietig als ik verdrietig ben omdat ik graag overal het goede en positieve in zie. Ik weet wel dat zulke moeilijke momenten bij het leven horen en ik die 'gewoon' moet toelaten.. 

Nou is het weer natuurlijk niet de enige oorzaak, want ik zit nu ook al in mijn laatste 1,5 week voor de vakantie en ik voel mij doodop van alle tentamens en colleges.. Ik heb de dag voordat ik het vliegtuig in stap zelfs nog een tentamen, maar ja des te meer ik natuurlijk van het moment zal genieten zodra ik mijn pen neerleg en het vliegtuig instap. Waar ik normaal gesproken een hekel heb aan vliegen, kijk ik er dit keer ontzettend naar uit om gewoon even een ruime 4-5 uur helemaal niets te doen en gewoon heerlijk ontspannen in het vliegtuig. Voor mij zal dat hopelijk het moment zijn dat ik alle negatieve energie, mijn vermoeidheid en alles wat mij bezighoud los te laten en met volle teugen te genieten van mijn 3 volle weken in Turkije.