Ben ik nu echt gelukkig..? Part 3

In het tweede jaar van mijn opleiding word ik door een docent gevraagd om te komen zingen in de studentenband. Daar zeg ik geen nee tegen! Een band van zeven man sterk, dat is leuk..

Ik val als een blok voor de gitarist, een doodgewone jongen met een passie: gitaar! Hij is echter hartstikke bezet, dus moet ik me erover heen zetten. Toch groeien we dichter naar elkaar en uiteindelijk worden we hele goede vrienden. Hoewel we allebei drukke baasjes zijn, vinden we tijd om leuke dingen te doen samen. En dan gaat het uit met zijn vriendin... Het begint gelijk weer te kriebelen bij me, maar ik wil onze vriendschap niet op het spel zetten, dus gaan we door met hoe het al ging.

Regelmatig vertelt hij me over dates die hij heeft en andere dingen die hem bezighouden. Ik doe hetzelfde, maar vertel hem niet wat ik voor hem voel. Dat probeer ik hard weg te stoppen. Hij heeft de ene scharrel na de ander en als hij mij zag zitten, zou hij dat wel zeggen, toch??

Eind van het derde jaar, leer ik een man kennen. Hij is twaalf jaar ouder, dus daarom 'man' in plaats van 'jongen'. Ondertussen gaat het met onze band erg goed. We treden regelmatig op en het liedje Here without you, waarbij alleen de gitarist en ik iets doen, blijft torenhoog favoriet. Tijdens de diploma-uitreiking treden we dan ook op met dit nummer.., met in de zaal mijn trotse vriend.

Na het afstuderen trek ik bij hem in en verlies ik de gitarist een beetje uit het oog. Af en toe spreken we elkaar op MSN. Zo ook die ene avond.. Donderdagavond, ik weet het nog goed. Ik was alleen thuis en kletste met hem over koetjes en kalfjes. Ineens stond het in beeld: "Weet je, ik heb altijd gedacht dat het tussen ons iets zou worden.." 

Uuuh WAT???