Alles wat ik wenste en meer..
Zij zijn het waard geweest
Dit moment. Ik weet het nog zo goed. Het was op de dag dat we thuis gekomen waren uit het ziekenhuis. Mijn dochter kreeg haar broertje in haar armen en begon spontaan "slaap kindje slaap" te zingen. En alles was goed. Gewoon echt goed.
Ik keek naar ze, mijn hart barste bijna uit elkaar van liefde. Op dat moment wist ik wat ik me dat afgelopen jaar toch regelmatig af gevraagd had. Op dat moment wist ik dat het het allemaal waard was geweest.
En nu zijn ze alweer acht en vijf, hebben ze gisteren hun voorlopig laatste schooldag gehad en starten ze na de vakantie in groep 5 en groep 2.
Bestookt hij mij de hele dag met vragen waardoor Google mijn beste vriend is geworden ("Hebben kikkers oren?") en heeft zij ineens besloten te groot te zijn voor hemden en een badpak (ze heeft echt topjes en een bikini nodig).
De tijd gaat zo ontiegelijk snel, maar ik weet het nog steeds; zij zijn alles wat ik wenste, en meer.
Met hun voor altijd kleine zus in mijn hart.