Drama maanden

De maanden februari, maart en april zijn mijn drama maanden. Ik zit niet lekker in mijn vel, kan om alles huilen en heb ook alle reden om te huilen... ondanks dat, behalve ik, iedereen jarig is in een van deze maanden, vind ik geen reden om een feestje te vieren. In februari 2019 is mijn moeder overleden, in maart is ze eigenlijk jarig wat ook altijd weer voor een confrontatie zorgt want haar broers, die op dezelfde dag jarig zijn, geven dan altijd een feest waar zij bij hoorde te zijn en in april 2018 heb ik mijn herseninfarct gehad waardoor mijn leven overhoop kwam te staan. 

Het huilen staat me in deze maanden nader dan het lachen en dan probeer ik alsnog de beste moeder voor onze kinderen te zijn maar dit is zo verdomd moelijk af en toe. Je hebt je eigen verdriet en tegelijkertijd wil je alle liefde aan je kinderen geven. Maar wanneer het zoveelste bekertje ranja om gaat, de baby voor de zoveelste keer wakker wordt geschreeuwd (uit enthousiasme) of wanneer je voor de honderdste keer een hetzelfde moet herhalen, raakt mijn geduld ook op.

Als ik dan denk dat ik even rust wil en ga bedenken waar de kinderen even naar toe zouden kunnen, dan zouden het de opa en oma zijn die ze nog wel hebben. Toch doe ik dit niet omdat ik weet dat ze daar alles mogen en ik erna dus meer werk heb om de kinderen weer grenzen aan te leren dan wanneer ik ze thuis hou. Dan steekt het weer extra hard dat mijn moeder er niet meer is. Zou zij haar kleinkinderen verwennen? Natuurlijk! Maar zij zou wel naar onze grenzen luisteren en zelf ook grenzen hebben. 

Af en toe heb ik dus het idee dat ik ga falen als moeder want het is af en toe zwaar. Je eigen emoties onder controle houden, je geduld niet verliezen, de beste versie van jezelf blijven maar tegelijkertijd voelen wat je mag voelen. Het oneerlijke dat mijn moeder zo snel uit ons leven werd gehaald, het herseninfarct dat ik heb gekregen waar ik dagelijks nog mee moet leven en tegelijkertijd de vreugde die onze kinderen mij geven. Dit jaar merk ik dat ik even in de negatieve emoties blijf hangen en baal van alles, boos ben op alles en alles oneerlijk vind. 

Dat de maanden maar snel voorbij zijn en de confrontaties voorbij zijn. Ik wil weer al mijn energie steken in het zijn van een gezellige, leuke, vrolijke moeder.

Aaron, Adam en Abel, ik hou zielsveel van jullie! 🩵