#73 En dan ineens heb je corona
29 jaar en het idee 'als ik corona krijg fiets ik er zo doorheen.. ik ben jong, geen onderliggende klachten, daar merk ik niks van' Valt dat toch even tegen!
Afgelopen woensdag ben ik ook getest. Dinsdag was een dag dat ik mij niet zo lekker begon te voelen, ik begon te hoesten en voelde me gewoon niet fit.
Toen ik woensdag opstond met koorts heb ik meteen een testafspraak gemaakt en mijn werk afgezegd.
10.05 kon ik me laten testen...wat een ellende is dat. Dat stokje in je keel, niet prettig maar was nog te doen..maar dan die in je neus. Maar goed, het moest.
Koorts oplopend tot 38,9 die dag, 2 kinderen om je heen...het was best pittig die dag.
En jahoor, donderdag, de kinderen maar thuis gehouden want ja, je weet het niet .... 10.20 uur het mailtje, de uitslag is bekend.
Nadat mijn moeder gisteren al een positieve uitslag had en mijn vader deze ochtend ook was wezen testen bleek ik helaas ook positief. Een paar uur later, ook mijn vader was (zonder klachten) positief.
Toen de ggd aan de telefoon met informatie, vragen etc...
Omdat ik een alleenstaande moeder ben kan ik me dus niet isoleren van mijn kinderen... wat dus betekend dat hun 10 dagen quarantaine pas ingaan op het moment dat ik er weer uit mag..zij zitten dus tot 4 december binnen omdat ik ze tot die tijd nog gewoon kan besmetten .
Om er zeker van te zijn dat zij niet ook al besmet waren heb ik ze vrijdag ook laten testen. Bij positief mogen ze volgend weekend ook weer naar buiten. 'Helaas' bleken zij negatief te zijn, en zitten ze dus tot 4 december nog binnen :-( waardoor ze dus ook alle sintdingen op school gaan missen. Wat een ellende!
Gelukkig ervaart mijn moeder milde klachten, dus dat valt allemaal nog mee.
Met mij gaat het helaas niet zo lekker.
Een ontzettend drukkend gevoel in mijn hoofd en naast de keelpijn/het hoesten kwamen daar ook nog brandende longen bij.
Inmiddels is vandaag (zondag) die drukkende hoofdpijn eindelijk aan het zakken maar ben ik mijn geur/smaak kwijt en wordt ik kortademig. Een gesprek met de buurman vanochtend over de schutting was bijna niet te doen. Ik was écht buiten adem.
Dat die hoofdpijn nu aan het verdwijnen is is wel heel erg fijn i.c.m de kids. Ik heb wel echt 4 héle zware dagen gehad met ze. Waarbij ik woensdag en donderdag nog hulp had van mijn vriend.. (jep, jullie lezen het goed, ik heb weer een partner, daarover later meer!) Die heb ik vrijdag naar huis gestuurd toen hij een negatieve testuitslag had.
Het is nu een kwestie van uitzitten en hopen dat ik niet benauwd ga worden.
Ik heb me er wel echt in vergist!
Ben wel benieuwd naar ervaringen van andere (jonge) mama's die misschien ook al met corona te maken hebben gehad. Hoe ging jullie ziekteverloop en hoe deden jullie het met de kids?