Op weg naar een 2e kindje

Een paar weken terug zat ik er even doorheen. Waarom wilde het niet lukken. Waarom moet ik voor alles in mijn leven zoveel moeite doen. Waarom kan het niet een keer makkelijk gaan. Na mijn eetproblemen ben ik veel vriendinnen kwijtgeraakt (iets met: in moeilijke tijden leer je wie je echte vrienden zijn). Ik heb 1 echt goede vriendin die alles van me weet, met wie ik over vanalles kan praten. Toch zou het wel fijn zijn om meer vriendinnen te hebben. Met mijn ouders is de band niet heel hecht door veel dingen die er in het verleden gebeurt zijn. Mn vriend is er wel altijd voor me. En steunt me met alles. Maar een paar weken terug voelde ik me weer even zo alleen. Ik sta altijd voor iedereen klaar, waarom niet andersom, waarom laten mensen mij soms keihard vallen. De hormonen van na de bevalling hielpen hier ook niet echt bij. 

Wat voor mij het meest zou helpen is met mijn eigen gezinnetje bezig zijn. Ook 1 van de redenen waarom ik graag een groot gezin wil. Dat ze later in ieder geval genoeg broertjes en zusjes hebben bij wie ze terecht kunnen, dat ze zich niet alleen voelen. Er zijn meerdere mensen in mijn omgeving die niet ouder als 25 geworden zijn, ik weet dus ook dat je niet weet wat het leven je gaat brengen. En juist daarom wil ik zo snel mogelijk mijn dromen waarmaken. En mijn grootste droom is een groot gezin. Dit gaat helaas niet zo makkelijk. Bij ons 1e kindje heeft dit een jaar geduurd, en nu zijn we inmiddels ruim 3 maand bezig. Ik ben soms bang. Gaat het lukken? Zou ik net zoals mn zus toch pcos hebben? Straks overlijd ik of mn vriend ook jong en zullen de kinderen weinig herinneringen aan ons hebben. Het klinkt misschien raar maar dan heb ik liever dat ze in de 20 zijn als ze 1 van ons verliezen dan als ze nog geen 10 jaar zijn. Veel gaat er door mn hoofd. En ja ik ben blij dat we al 1 zoontje hebben, want voor genoeg mensen is het moeilijk om zwanger te raken. Maar dit is echt mijn aller grootste droom. Ik zal hierom weer gelukkiger kunnen worden. Weten dat ik altijd mensen om me heen heb voor wie ik klaar kan staan en die dit andersom ook doen.