Onze laatste kans op een biologisch eigen kindje

Dat onze zelf betaalde poging weer niet tot een blijvende zwangerschap heeft geleid, valt ons heel zwaar. Wel heeft het zien van het kloppende hartje ons zoveel hoop gegeven. Het moet dus kunnen. Mijn lichaam kan zwanger worden, ook voor een langere tijd. We willen daarom nog één poging doen. Weer worden de grenzen verlegd, maar opgeven is gewoon nog geen optie. Het voelt nog niet goed. Wel plannen we drie maanden rust in. Drie maanden om op te laden, maar ook drie maanden om ons lichaam optimaal voor te bereiden. We volgen zoveel mogelijk de tips uit het boek ‘It starts with the egg’. We passen wat dingen in onze voeding aan en gebruiken de bijpassende supplementen. We waren dit al van plan, maar we kregen nog meer motivatie toen ik de kwaliteit van onze embryo’s had opgevraagd. Ik ben er vanuit gegaan dat dit altijd goed was, want dat zeiden de artsen ook bij elke terugplaatsing, maar in mijn overzicht van embryokwaliteit bleken mijn embryo’s voornamelijk CC- en BC- kwaliteit te hebben. Volgens de artsen prima, maar ik heb toch veel andere dingen gelezen… Alleen het embryo waar ik 8 weken zwanger van ben geweest had een 5AB-kwaliteit. Deze maand ligt de focus dus echt op de embryo-kwaliteit. Liever één goede embryo, dan zes van matige kwaliteit. Ik wil gewoon zo graag weten of een goede kwaliteit embryo weer tot een zwangerschap kan leiden. Als we deze keer weer alleen maar CC- en BC-embryo’s hebben, overwegen we misschien toch eiceldonatie. Tenminste als we het nog kunnen opbrengen. We zijn zo moe gestreden en toe aan rust, maar onze wens is nog steeds zo groot!

In de eerste wachtmaand komt de uitslag van het chromosomenonderzoek binnen. Dit bloedonderzoek hadden we vlak na de miskraam afgenomen. De uitslag van mijn man is goed, maar bij mij is er bij 7% van de onderzochte cellen slechts één x-chromosoom gevonden. Deze uitslag kan eigenlijk niet en de artsen gaan uit van een cultureel artefact. Wat ik hiervan begreep is dat een soort lab-fout. Toch raden de artsen aan een nieuw bloedonderzoek te doen met een andere onderzoekstechniek en een speekseltest. Hieruit komt naar voren dat 99% van het onderzochte DNA goed is. Ik blijf het allemaal maar vreemd vinden. Nu het chromosomenonderzoek ook goed is, kunnen we gaan beginnen met spuiten. Dit is echt onze aller laatste poging. We gaan er voor! Wat is het spannend!