ICSI 6: de terugplaatsing

Vijf dagen na de punctie is de terugplaatsing. Vooraf aan de terugplaatsing krijg ik nog een intralipid Omegaven infuus, tegen de Natural Killers. We zijn zo benieuwd hoe het met onze drie bevruchtingen verder is gegaan. Gelukkig is mijn eigen arts er weer. Als we binnenstappen begint hij te vertellen hoe vervelend hij het voor ons vindt dat er zo weinig eicellen zijn gevonden. De arts en de twee medewerkers kijken ons meelevend aan, op standje begrafenisblik. Ik heb het gevoel dat ze ons zo gaan vertellen dat geen enkele bevruchte eicel het overleefd heeft. Mijn man vertelt later in de auto dat hij dat moment ook zo heeft ervaren en er ook van overtuigd was dat we zonder terugplaatsing weer naar huis zouden gaan. De arts gaat verder met zijn verhaal en vertelt dat alle drie de embryo’s mooie blasto’s zijn geworden en dat we vandaag echt een hele mooie embryo teruggeplaatst krijgen, namelijk een 4AA-embryo. Volgens mijn man heb ik over de schouder van de arts meegekeken op de computer en mijn neus bijna tegen het computerscherm aangedrukt, om het goede nieuws met eigen ogen te zien. Dit is echt alles wat we wilden. Een AA-embryo! En het is ons gelukt! Naja, alles wat we wilden… Het embryootje moet nog wel innestelen natuurlijk en de terugplaatsing moet ook nog lukken, maar ons doel was minimaal één embryo van top kwaliteit en dat is gewoon gelukt! Ik mag plaatsnemen op de gynaecologische stoel. Eerst wordt er een echo gemaakt. Het baarmoederslijmvlies blijkt er heel goed uit te zien. De sfeer is positief omgeslagen. De begrafenisblik van de arts is omgeruild voor een super enthousiast vrolijk hoofd. Ik vraag me af of mijn arts bij iedereen altijd zo vreselijk enthousiast is, of dat mijn baarmoederslijmvlies gewoon echt super goed is. Daarna wordt mijn punani weer heerlijk in de spotlights gezet, met die prachtige bouwlamp. De katheter zit wonder boven wonder meteen goed. Het inbrengen gaat echt super gemakkelijk, wat ook wel eens anders is gegaan. De laborant komt onze embryo brengen en vertelt dat het net nog is gaan hatchen. De 4AA-embryo is op het laatste moment nog een 5AA geworden! Wauw! Wat fantastisch! Het voelt weer zo goed! Als twee verliefde pubers verlaten we de kliniek en gaan we culinair lunchen bij de McDonald’s. Dit moet hem gewoon worden… Toch!?