Een jaar later..
Een jaar na het stoppen met de pil.
Een jaar geleden ben ik gestopt met het gebruiken van de pil. Erg spannend vond ik/we dat. We hebben het er vaak over gehad, en 1 januari leek dan ook een mooi moment. Nieuw jaar, nieuw hoofdstuk, nieuwe kansen.
Een druk jaar, blijkt achteraf. Verbouwen, verhuizen, een puppy, verlies van een dierbare, nieuwe baan, nieuwe opleiding, eigen onderneming. Niet echt de 'perfecte' situatie om een gezin te starten, zou je denken. Het is dan ook dat we, zodra ik gestopt was, besloten dat we het op zijn beloop zouden laten.
De eerste maanden waren we er toch veel mee bezig, na elke gemeenschap dachten we, misschien is dit wel DIE ene keer waarbij het raak is. Ook was het afwachten hoe mijn cyclus zou verlopen. Als tiener had ik namelijk een MEGA onregelmatige cyclus.. Gelukkig was de cyclus redelijk regelmatig en ik houd alles bij via een app. Maar in die eerste maanden waren de hormonen ook echt in de war. De eerste 2 maanden had ik voor mijn menstruatie enorm gevoelige borsten, terwijl ik dat eerder nooit had. Verder merkte ik aan mezelf dat ik me anders dan anders voelde rond de menstruatie.
Na een paar maanden veranderde dit gelukkig en werd mijn gevoel door de hele cyclus heen weer een beetje 'normaal'.
Nu, een jaar later, ben ik (nog) niet zwanger. En ik moet zeggen dat we er nog steeds het zelfde in staan. Wel heb ik besloten een ovulatie test te gaan doen, om te kijken hoe en wanneer mijn ovulatie is (als dat uberhaupt goed is).
Wat wel echt heel fijn is, is dat ik geen HPV meer heb. Al jaren moest ik jaarlijks naar het ziekenhuis voor een uitstrijkje en tot dan toe ook altijd een vervolg afspraak voor het afnemen van monsters omdat ze dachten dat het erger was geworden. Gelukkig bleef dit elke keer hetzelfde, maar elk jaar was het weer spannend. Nu, bij de laatste afspraak in november, bleek alles weg! Ik zelf denk echt dat het stoppen van de pil er positief effect op heeft gehad, maar dit is niet te bewijzen. Het geeft in ieder geval een goed gevoel dat ik ook daar weer 'gezond' verklaard ben.
Ik ben vooral heel erg blij dat mijn partner en ik er hetzelfde in staan en dat het op zo'n relaxte manier verloopt. Nog steeds denk ik de ene keer, zijn we er wel klaar voor..? Is het niet te snel..? En de andere keer denk ik, pff het mag wel zover zijn! Wat zou het toch fantastisch zijn!
Ik denk dat het zover zal zijn als het zo moet zijn. En uiteraard, als het 'te' lang duurt gaan we naar andere manieren kijken. Maar ik geloof in het lot en niet in toeval. Time will tell.♥️
ByNikita
Wat fijn dat jullie er zo mee om kunnen gaan. Blijft toch ook wel steeds spannend , kan ik me voorstellen!