Pesten

Ken jij iemand die nu kan vertellen dat ze sterker is, doordat ze vroeger is gepest?

Nee, ik ook niet…

Pesten is niet oké, het maakt je niet hard, je geeft je geen levenslessen en het hoort er niet bij, sterker nog, het kan je onzeker maken, het breekt je af, en geeft je een onterecht negatief zelfbeeld. Niet oke dus!

In Juul haar klas zitten veel meiden, veel in verhouding tot de jongens in haar klas.
De juffen zitten er bovenop maar toch is er veel meidenvenijn en als je mij 6 jaar geleden had verteld dat dit in groep 3 al aan de orde zou zijn, had ik je waarschijnlijk ongeloofwaardig aangekeken.

Elkaar buitensluiten, negeren, over elkaar praten, lelijke opmerkingen met name gericht op uiterlijk zoals “Jij bent dik” en dat op 6- / 7-jarige leeftijd, vaak allemaal buiten het zicht van de leerkrachten. Ik vind dit ongekend en schrik ervan als Juul hier mee thuis komt. Hoe gaat dit als ze straks 10 of 15 zijn?

Afgelopen week kwam ik het boek “ik zie jou” tegen via Instagram. Een boek over pesten, het is een prentenboek met een duidelijk thema. Pesten hoort er niet bij, nooit!
Het verhaal is gericht op kleuters maar toch bestelde ik het voor Juul en ze wil het graag (voor)lezen.

Wij vinden het belangrijk om dit onderwerp thuis bespreekbaar te maken. Juul wordt niet structureel gepest, zover wij weten, maar komt wel regelmatig thuis met verhalen waarbij ik soms toch van de ene, in de andere, verbazing val.
Juul deelt gelukkig veel met ons, zo kunnen wij haar leren hoe ze kan reageren in bepaalde situaties.

Maar ook dat als ze zelf niets aardigs weet te zeggen, ze beter haar mond kan houden.
Je hoeft het namelijk echt niet altijd met elkaar eens te zijn, of met iedereen vriendinnen te worden, maar wees gewoon een beetje aardig voor elkaar.