Van Miskraam naar Baarmoederhalskanker (Deel 3)

Op 4 augustus kreeg ik te horen dat ik baarmoederhalskanker heb. Inmiddels is een groot deel van mijn behandelingen achter de rug. Vandaag was mijn laatste uitwendige bestraling (25 gehad) en ook heb ik 4 chemo's gehad van de 5. Op het programma de komende 2 weken staan inwendige bestralingen. Dat zou de genadeklap aan de tumor moeten geven.

De afgelopen 5 weken ben ik elke dag op en neer gegaan naar het Instituut Verbeeten, waar ik 25 keer werd bestraald. Op maandagen had ik er ook chemo bij. De eerste 1,5 week ging oké, had niet te al veel last van bijwerkingen. Tot ik plots op de SEH belandde. En twee dagen later weer. Door de chemo kreeg ik koorts. Mijn lever vond de chemo niet fijn en de waardes waren heel hoog. Dat zagen ze vaker, dus werd naar huis gestuurd. Inmiddels had ik ook bijwerkingen van de bestraling, vooral last van darmen en maag. Ik kon gelukkig wel goed eten. Bijwerking van de chemo medicijnen die ik moest innemen tegen misselijkheid: continu honger. Maar geen moment misselijk geweest! De chemo die ik kreeg had gelukkig geen haaruitval als bijwerking, maar wel misselijkheid en gehoorbeschadiging.

Toen ik voor de 3e keer op de SEH belandde, besloten ze me een paar nachten te houden. Ik kreeg namelijk 2 uur na de chemo hoge koorts. Mijn hartslag was te hoog, leverwaardes waren ruim 10 x zo hoog, mijn bloedplaatjes en witte bloedcellen te laag, dus infectie gevaar. Omdat ik inmiddels ook steeds meer piepen en suizen in mijn oren had, is mede door mijn lage bloedplaatjes besloten de laatste chemo niet te geven. Het kon geen kwaad voor mijn behandeling. Ik was er eerlijk gezegd wel blij mee want ik werd elke chemo steeds zieker. Ik werd door de ambulance naar de bestraling gebracht (eerste keer ooit in de ambu) en voelde me wel opgelaten want ik moest op het bed liggen (protocol) en kon eigenlijk zelf wel lopen. Maargoed, heb ik dat ook eens meegemaakt. Na 1 dag was de koorts weg en na 2 dagen mocht ik naar huis. Inmiddels waren de bloedplaatjes wel weer aan het stijgen, maar nog steeds te laag.

Afgelopen woensdag had ik een MRI in Eindhoven, als voorbereiding op volgende week: de inwendige bestralingen. Ik zie er erg tegenop, maar ga het over me heen laten komen. Ik moet me woensdag melden, word donderdag vroeg naar de OK gebracht waar ze onder narcose een soort stellage van buisjes inbrengen in mijn baarmoeder en vastzetten met naaldjes op de tumor. Daarna word ik wakker gemaakt, naar de MRI gereden en na de MRI wordt er een bestralingsplan gemaakt. Dat kan uren duren, want het moet heel precies. Dan wordt er een bestralingsbron door de buisjes gedaan tegen de tumor aan, zodat alleen de tumor bestraald wordt. (Bij uitwendige bestraling is het de hele onderbuik, dus ook darmen etc.) De dag later weer een MRI en bestraling. Ondertussen moet ik dus, zodra ik donderdag uit de OK kom, plat en stil blijven liggen tot vrijdag. De week erna exact hetzelfde, dus 4 inwendige bestralingen en de behandelingen zitten erop!

Vandaag belde de arts met de uitslag van de MRI van woensdag. De tumor reageer goed op de bestralingen en chemo's die ik heb gehad. Van 3,6 cm is hij nu al gekrompen naar 0,7 mm! Hij is bijna niet meer meetbaar, en door de inwendige bestraling (de genadeklap) moet hij verdwijnen en niet meer terugkomen. Wat een opluchting! Heb zitten janken als een klein kind. Zo goed nieuws!

Voor nu focus op de inwendige bestralingen!