Ongeluk, onderkoeling en opwarming

Het was een enorme gure dag. Op zich met 6 graden geen echte winterse dag, maar met de noordooster wind voelde de temperatuur die ochtend aan als -3. 

Nadat wij opgewarmd waren van de fietstocht naar werk (de meeste van onze afdeling wonen op fietsafstand van het werk) en alle controles op de Spoedeisende hulp hadden gedaan (alle apparatuur werkt, is compleet en netjes), ging de dag rustig van start. Patiënten met buikpijn, algeheel ziek zijn en valpartijen. Rond 9u belde de meldkamer - als de meldkamer belt, dan weet je dat er een groot ongeval of reanimatie aan komt, waarvoor de mensen van de meldkamer inventariseren welke Spoedeisende hulp er plaats hebben voor de slachtoffers - of wij plek hadden voor de mensen die mogelijk in de auto zaten, nadat deze te water was geraakt. Het ging om een 4 persoons auto, dus maximaal 4 personen. Op dat moment konden wij dit aantal patiënten ontvangen. 

Terwijl mijn collega's de spullen klaar gingen zetten (warmte dekens, warmte blowers en de kamertemperatuur van sommige patiënten kamers omhoog zetten - de zo gehete trauma kamers kunnen wij qua temperatuur sauna waardig maken) kregen wij weer een belletje van de meldkamer. De slachtoffers bleken een vader, een 9 jarig meisje en een 8 maanden oude baby te zijn... De hele auto was op zijn kop in het water gekomen en waar ze eerst een baby hoorde huilen, was het nu stil. Meerdere mannen die met hun werkbusje voorbij reden en het ongeluk zagen gebeuren waren met man en macht de auto omhoog aan het houden, in het water, wachtende op de brandweer. Dit veranderde de situatie. 

De kinderarts werd gebeld, trauma sein uitgezet (bij een auto op z'n kop is er fors meer energie vrij gekomen dan 'gewoon' in het water rijden - dus een groter trauma) en het streven was om het gezin samen op 1 kamer te houden, als de situatie dit toeliet. 

Al snel arriveerde de eerste ambulance met de baby, gewikkeld in warmte folie, zacht huilend (wij zijn dol op hard huilende baby's, dat is een grotere indicatie voor een goed alert kind) en de ambulance pleeg met het volledige verhaal: de vader was de macht over het stuur verloren en op zijn kop in het water beland. Het oudste meisje had zelf haar gordel los gemaakt en kon zich vastklampen aan vader. Vader kreeg vervolgens net op tijd het 8 maanden oude broertje uit z'n Maxi-Cosi en heeft beide kinderen omhoog gehouden om met hun hoofd boven water te blijven. De aangesnelde mannen uit het busje hebben ervoor gezorgd dat de auto niet volledig onder het water verdween maar kregen de deuren niet open. Gelukkig hielp ook de politie met veel mankracht mee en is de auto genoeg boven het water gebleven om het hoofd van de vader en de hoofdjes van de kinderen boven water te houden. De brandweer - die er binnen enkele minuten was aangezien het ongeval vlak naast de brandweerpost gebeurde - heeft de auto uit het water getakeld. . 

Wel zijn allen onder water geweest (submersie in vaktermen), en moeten wij altijd bedacht zijn op mogelijk inademing of inslikken van slootwater. De baby maakte het gelukkig verder goed, op een ondertemperatuur van 34,8 na. Wij hebben hier een zo gehete warmte lamp voor - boven een 'baby-tafel'. Toen we de baby op deze behandeltafel neerlegde begon hij hard te huilen en was niet meer stil te krijgen. Mijn overnemende moeder gevoel wilde het kindje oppakken en opwarmen tegen mij aan (huid op huid) - in overleg met de Spoedeisende hulp arts heb ik dit gedaan. De baby is op mijn blote huid neergelegd en we zijn door collega's ingepakt met warmte dekens. In enkele minuten lag het mannetje rustig om zich heen te kijken en viel daarna zelfs in slaap. Terwijl ik rustig en warm met m'n patiëntje in de hoek van de trauma kamer zat, werden vader en de oudere zus binnen gebracht. Gelukkig bleken zij ook alleen onder water te zijn gekomen en verder geen letsel te hebben opgelopen. 

We hebben moeder kunnen bereiken en die is door haar werkgever naar het ziekenhuis gebracht, waar haar kinderen door onze kinderafdeling van droge kleding waren voorzien en van de ergste schrik waren bekomen.

Na een nachtje ter observatie is het hele gezin weer richting huis gegaan :).