Heb ik een innerlijk kind?

Dit betekent echter niet altijd dat je je hier zelf ook altijd bewust van bent en weet wat dit betekent of inhoudt.

Wanneer ik met jou samen ga werken omdat je je zorgen maakt over, of getriggerd wordt door je kind, dan kijken we altijd óók naar dit innerlijk kind in jou. De (heftige) emotie die het gedrag van je kind bij jou teweeg brengt, is namelijk een teken dat jouw innerlijk kind vraagt om gezien en gehoord te worden.

Hoe dat werkt en hoe luisteren naar je innerlijk kind je kan helpen, leg ik graag even uit.

Jouw reactie als ouder, op het gedrag of de emoties van je kind, is niet hoe je dat eigenlijk vanuit je hart zou willen. Je kind raakt iets van jóuw (oude) emoties, jouw binnenwereld aan. Het verdriet, de teleurstelling of boosheid van het kind dat je ooit was, komt naar de oppervlakte en vanuit hier reageer je vervolgens op het gedrag van je kind. Voordat je het weet ga je uit verbinding, reageer je onredelijk op je kind, waardoor het zich niet gezien of gehoord voelt, en wuif je zijn of haar gevoelens weg. Je voelt de boosheid, verdriet en onmacht, net zoals je dat als kind ooit voelde, door je hele lichaam gieren.

Je schiet uit je ouderrol, zó je innerlijk kind-rol in.

Iedereen heeft dus een innerlijk kind in zich, die blijft je hele leven bij je. Het is daar waar leuke en fijne herinneringen, maar ook pijnlijke, traumatische en niet-verwerkte ervaringen opgeslagen liggen, waarvan je je vaak niet meer bewust bent dat ze nog steeds een rol spelen.

Vanuit alle ervaringen die je opdoet ontstaat (een deel van) je zelfbeeld. Een verhaal over jezelf dat je gaat geloven. Ook overtuigingen die je helemaal niet helpen zoals: ik ben niet goed genoeg, alles wat ik doe mislukt altijd, als het mis gaat dan is dat mijn schuld, etc.

Dan kan je honderd keer tegen jezelf iets anders zeggen, maar daar gaan deze onbewuste, onderhuidse innerlijk-kind-stemmetjes niet door weg. Sterker nog, ze zetten soms nog even een tandje bij. Net als je kind trouwens, die -onbewust- net zo lang dat ‘lastige’ gedrag blijft volhouden, tot jij écht aandacht gaat geven aan je innerlijke kind-delen.

Jouw innerlijke kinddelen

Als we op deze manier spiegelend kijken naar het gedrag van kinderen, dan kom je tot de ontdekking dat je innerlijke kind min of meer uit drie delen bestaat.

Overlevende innerlijk kind-deel:
Dit is jouw overlevingsmechanisme (automatische en vaak onbewuste reactie), dat is ontstaan om jezelf te beschermen tegen het verdriet, de eenzaamheid, boosheid, schaamte of iets anders, wat je ervaren heb als kind en wat je niet meer wil voelen.

Gewonde innerlijk kind-deel:
Dit is de pijn, de emoties die opgeslagen liggen in jou. Het gaat over pijnlijke, ervaringen, omdat je als kind in bepaalde behoeftes niet bent voorzien, of omdat bepaalde kanten van jou er niet mochten zijn. Je hebt de emoties (nog) niet kunnen doorvoelen en verwerken omdat ze voor jou als kind te groot of te veel voelden (daarom heb je onbewust de overleving gecreëerd).

Pure innerlijk kind:
Dit deel is je pure ik. Het zijn jouw behoeftes, verlangens en kwaliteiten en talenten, die je vanaf je geboorte bij je draagt en die nog steeds in jou aanwezig zijn.

Het pure kind is ‘verstopt’ geraakt onder de ervaringen van het gewonde kind-deel en het overlevende kind. Hierdoor ben je je niet meer bewust van de mogelijkheden en verlangens die hier liggen. Maar net zo goed als wij willen dat onze kinderen het geluk vinden en hun talenten ten volle kunnen ontplooien, willen onze kinderen dat ook voor ons! Eigenlijk wil je kind dat jij door je overlevende en gewonde innerlijk kind heen, weer gaat luisteren naar je pure kind-deel.

Je kan echter pas horen wat je pure kind wil en wat het nodig heeft, als je éérst het overlevende en gewonde kind hoort en geeft wat zij nodig hebben.

Als je geraakt wordt door het gedrag van je kind, triggert dit het overlevende en gewonde kind in jou. En hierin ligt daarmee een uitnodiging besloten om aandacht te besteden aan wat hier in jou leeft.

De eerste stap hierin is bewustwording: wees je bewust van jouw trigger en probeer jezelf stop te zetten. Niet direct reageren vanuit je overlevende kind, maar diep ademhalen en daarmee terugkeren bij jezelf. Welke gedachten en gevoelens spelen er nu in mij? En welke overtuiging ligt hieronder?

Wordt je daarbij ook bewust van de plek in je lichaam die reageert op de trigger.

Waar ‘woont’ het innerlijke kind in jouw lichaam?

In tweede instantie kan je je dan afvragen wat heeft het innerlijke kind in mij, nu van mij nodig? Wat hebben het overlevende en gewonde kind nodig, zodat ik mijn pure kind weer kan zien, voelen of horen?
Voel je dat je zorg mag dragen voor alle delen van het innerlijk kind in jou?

Het mooie én magische hiervan is, dat als je op deze manier voor het kind in jezelf gaat zorgen, dit een positieve weerslag heeft op (het gedrag van) jouw kind(eren). Dat wat je innerlijk kind nodig had, blijkt dan precies te zijn wat je kind nodig ook nodig heeft😊; Als je in verbinding bent met je innerlijk kind, kan je pas écht verbinden met je kinderen buiten jou.

Wil jij je verbinden met alle delen van je innerlijk kind, zodat je je verlangens, kwaliteiten en talenten kan leven én je kinderen hetzelfde laten doen? Ik help je graag om dit ook in jouw gezin concreet vorm te geven.

Maak gerust een afspraak om nader kennis te maken met mij en deze werkwijze:

www.pentakelopvoedcoaching.nl/spiegel-gesprek