11 jaar geleden
Waarom?
Mijn bevalling was alles behalve prettig en nu weet ik dat er meer dames zijn die ook zo'n horrorbevalling hebben gehad. Maar als ik op tv kijk of op internet lees hoe andere vrouwen zo makkelijk en snel hebben kunnen bevallen doet dat mij echt pijn. Misschien komt dit doordat ik nu zwanger van een tweede ben en een geplande keizersnede krijg, en dat denk ik nog niet goed kan accepteren ineens ofzo. Maar ik vind het echt vervelend om makkelijke bevallingen onder ogen te zien. Dan denk ik, dat kan ik toch ook?!
Even mijn bevalling:
Met 40 weken werd ik ingeleid omdat mijn vruchtwater op bleek te zijn. Toen we om 7 uur s'ochtends op het ziekenhuis moesten melden bleek al snel dat het hartje van mijn zoontje wegviel. Ze renden meteen naar binnen en riepen meteen ja je krijgt keizersnede etc. Ik was zelf al heel bang en dacht nou als dat het beste is oke. Want ik wist dat mijn baarmoeder nog niet rijp was om te bevallen. Toen de toen dienstdoende gynaecoloog binnen kwam bedacht zij doodleuk om de vliezen door te prikken met amper 1 cm ontsluiting. Want ze wilde het toch natuurlijk proberen. Ik baalde er zelf van, want mijn zoontjes hartje veel telkens weg en voelde me er totaal niet meer prettig bij. Toen ze na veel wringen eindelijk de vliezen had gebroken bleek ook nog dat hij had gepoept. Ik mocht van haar niet opstaan, op mijn rug liggen of op de linkerzij liggen. Ik moest maar alleen op de rechterzij liggen omdat daar het hartje het beste zijn werk deed. Als snel kreeg ik weeënopwekkers en om 12 uur vroeg ik voor pijnstilling. Na 4 keer geprikt te hebben hielden ze ermee op. Ze kwamen niet tussen mijn wervels dus ik kreeg een pompje. Helemaal high van de medicijnen kreeg ik om 18.00 persweeën gelukkig kwam mijn eigen gynaecoloog binnen gelopen. Ik mocht gaan persen maar zodra ik mij op de rug draaide viel het hartje weg. Hij riep al laat alles maar gereed maken in de O.K. Na enkele keren geperst te hebben besloot hij dat het kindje toch echt nu moest komen en pakte de vaccuum. 2 keer hard getrokken met de vaccuum zonder succes. Dus alles uittrekken en RENNEN maar. Ik werd onder algehele narcose gebracht en er werd erg veel geschreeuwd. Zoals MAAK DER WEG WE HEBBEN GEEN TIJD MEER. om 18.49 is ons zoontje ter wereld gekomen. En een half uur daarna werd ik wakker. Om 20.00 uur werd ik eindelijk opgehaald door mijn vriend en mocht ik ons zoontje in de handen nemen. Hij had een hele bult op zijn hoofd wat je nu hij bijna 1 jaar is nog altijd een beetje kunt zien. Hij had er erg veel last van en ik had veel pijn mijn kraamtijd was alles behalve een roze wolk. En hoopte dat dit bij de tweede anders zou zijn.
We hebben eigenlijk al besloten dat het beter is om de kleine met keizersnede ter wereld te laten komen. Maar op het moment twijfel ik of ik niet toch natuurlijk moet proberen. Ondanks dat het bij de eerste zo waanzinnig slecht ging en allemaal niet paste terwijl hij geen grote baby was.
Het doet me dan ook pijn om andere zo makkelijk te zien bevallen.
Hadden jullie dit ook? En hoe zijn jullie ermee omgaan met een geplande keizersnede terwijl je liever wat anders had gehoopt?
Lobke
Mijn oudste dochter moest met 37 weken geboren worden ivm HELLP, kreeg wee opwekkers en ben 'normaal' bevallen. Is wel heftiger, omdat door het opwekken alles veel sneller gaat. Onze zoon moest geboren worden met 33,5 week, ook weer ivm HELLP. Toen ik wee-opwekkers kreeg, kon mijn zoon het niet aan, zijn hartje ging gek doen. Dus met spoed ruggenprik voor keizersnee. Ruggenprik werkte niet, dus meteen onder narcose. Onze zoon wilde nog niet geboren worden, was te zwak en moest gereanimeerd worden. Tijdens de geboorte kwamen ze er ook achter dat hij veel te klein was, 1484 gram. Daarna besloten om geen derde meer te proberen ivm risico op weer HELLP. Toch weer zwanger geworden en samen met de gynaecoloog gekozen voor een geplande keizersnee. Eerst met ruggenprik, werkte weer niet, dus over naar narcose. Ik heb er geen problemen mee dat er voor een geplande keizersnee gekozen is, het ging allemaal in overleg met het ziekenhuis.
Anoniem
Wat een heftige verhalen! Zo zou het eigenlijk niet moeten gaan. Wist je dat je op Mamazoekt verloskundigen kunt beoordelen en specifiek "het begeleiden van de bevalling" een cijfer kunt geven? https://www.mamazoekt.nl/vind-je-deskundige/zoek-in-je-omgeving Ook kun je filmpjes bekijken van o.a. een counselor die vertelt wat zij en jij kan doen als je een eerste vervelende bevalling hebt gehad. Of filmpjes met ervaringen van andere moeders terugkijken. https://www.mamazoekt.nl/mamazoekttv/zoek-een-video/bekijk-filmpjes-van/?navCategory=2&videoKeyword=counselor
Anoniem
ja heftig!! idd ben je niet de enigste met dat gevoel. mij werd ook verteld dat het een mooie tijd is om zwanger te zijn en bevalling ; appeltje eitje. Ik heb ook een vreselijke zwangerschap gehad, veel pijn en veel ziek en moe,mensen om me heen zeiden steeds geniet ervan meid, tot vervelends toe en op een gegeven moment kon ik er kwaad op reageren, hoe konden ze dat zeggen want ik had er nog geen seconde van kunnen genieten, de bevalling ging ook anders, badbevalling thuis maar moest er steeds uit tijdens de controle en was zo vermoeiend dat ik zei laat dat bad maar zitten ik blijf hier wel liggen. en dan steeds het gaat goed ik kom over 2 uur terug , 2uur????? ik dacht omg hoe lang gaat dat wel niet duren. uiteindelijk moest ik met 9,5 centimeter toch naar het ziekenhuis omdat het laatste randje niet wilde en ja hoor heftige weeen in een auto die alle kanten op gaat en dan weer de rolstoel in. gelukkig kwam daar snel onze dochter eindelijk ter wereld. daarna nog een hoop ellende gehad maar we zijn zeker wat je zegt van een roze wolk afgevallen. JE moet doen wat je denkt dat goed is. Je kan altijd overwegen om het eerst op natuurlijke wijze en als dat niet lukt altijd nog via een keizersnede, het is alleen wel rustiger denk ik als je een geplande keizersnee krijgt dan wordt je er wel beter op voorbereid en zal het ook wel rustiger gaan omdat het dan allemaal al beslist is en iedereen er op voorbereid is.ik zou het gewoon bespreken met de gyneacolloog. Het hoeft natuurlijk niet altijd het zelfde te gaan. maar snap wel jullie angst. ik hoop dat jullie de juiste keuze kunnen maken en dat deze keer alles wel goed gaat!! succes en sterkte met alles!!
Anoniem
Jeetje wat heftig allemaal...ik hoor vaker van dit soort horror bevallingen, waar ik echt de kriebels van krijg...je levert je echt over in de meeste gevallen, waar je achteraf flink van baalt, en vaak bij jezelf meld; had ik dit maar of had ik dat maar etc. ... mij vliezen braken 6 weken voor de uitgerekende datum.. mijn hele zwangerschap was door een ringetje te halen..en ook mijn bevalling was een makkie ...ik had het me veel pijnlijker voor gesteld (sorry voor jou dat ik dit vertel).. totdat het hartritme van onze dochter monotoom werd na de eerste perswee... ze hebben met 2 man haar direct uit m'n lijf getrokken met de vacuümpomp... helaas ging het toen verschrikkelijk bergafwaarts met onze kleine dame na de bevalling... ze is doodziek geweest de eerste paar weken, na een volle week kreeg ik haar 'voor het eerst' in mijn armen... ik heb het eerste jaar 'heel vaak' gedacht; was mijn bevalling maar een 'hel' en 1000x pijnlijker en verschrikkelijker als ik die tijd erna maar niet had hoeven meemaken.. zo zie je maar weer hoe ieder zijn eigen bevalling ervaart! Wij zijn echt zielsgelukkig dat onze kleine dame nu gezond en wel is, en aan haar vervelende begin niets heeft overgehouden:)