9 jaar geleden
vruchtwater of badwater?
Het verhaal van mijn bevalling inclusief de minder mooie kantjes die er aan verbonden zijn.
Nog een keertje alles doen dat binnenkort niet meer zal kunnen, profiteren van het feit dat we nu nog maar met z'n twee zijn.
Lang uitslapen, Ontbijt op bed nog een keer intiem zijn in het midden van de dag.
Daarna een lekker warm badje nemen om helemaal relaxed 's avonds naar een vriend zijn verjaardagsfeestje te gaan.
Maar plots verandert het lekker warme water...
16u30: Ik spring uit het bad, loop naar de slaapkamer en vertel aan mijn vriend: "ik denk dat m'n water gebroken is".
Ondertussen liep er een stukje van de slijmprop langs mijn been naar beneden.
Hij lachtte met het gedacht dat het nog een (Hmm) 'overblijfsel' was van het intiem zijn.
*Plets* Nog een hele plas water dat volgt en een lach die volledig omslaat.
En daar gaan we dan zenuwachtig maar vol goede moed.
(En enorm gelukkig dat ik eindelijk niet meer zwanger hoef te zijn)
Bus op, bus af, 2de bus op, 2de bus af en we zijn in het ziekenhuis met onze koffer in de hand.
Daar waren ze blijkbaar toch niet overtuigd dat mijn water effectief gebroken was.
testje gedaan en bleek negatief te zijn voor vruchtwater.
"Op het einde van de zwangerschap verliezen veel vrouwen het gevoel over hun blaas, dat zal het wel geweest zijn, of misschien wat badwater dat je per ongeluk ophield" was hun uitleg.
Helemaal verbouwereerd dan maar terug op de bus gesprongen en weer naar huis.
19u30: Dus ik zat weer thuis, helemaal aangedaan en overtuigd dat mijn water wél gebroken was.
Een beetje in paniek ook, want eens je water gebroken is, moet je eigenlijk binnen de 24u bevallen.
Stilzitten was niet meer mogelijk, ik was op van de zenuwen!
Ik moest iets doen, want ik liep de muren op.
Schat, we gaan naar dat verjaardagsfeestje.
Mijn vriend verklaarde me eerst gek, maar hij wist dat ik gewoon in mijn eentje zou gaan als hij niet meeging.
21u: Nu staan we gezellig met iedereen te praten onze gedachten te verzetten.
Om het kwartier draai ik me even om, zodat ik een kleine wee kan opvangen zonder dat iedereen mijn pijnlijke grimassen ziet.
Iedereen heel bezorgd behalve wij, ik loop nu al enkele dagen met die weeën rond, we zijn het nu wel al wat gewoon.
Tijdens het gesprek komt er ook een vriend die in de buurt woont met het voorstel om ons naar het ziekenhuis te vervoeren als we deze nacht nog zouden terug moeten.
Wordt vervolgd...
TNT
Ze hebben geen echo genomen, enkel met zon vergroot wattenstaafje een staaltje genomen. Heb van nog andere mensen gehoord dat deze test niet altijd juist is, maar je luistert gewoon naar wat ze zeggen he. Het vervolg is al geschreven en gepost hoor :-)
Annemiek2
Dit lijkt mij een gevalletje gemiste (hoge) vliesbreuk. Hebben ze een echo gemaakt voor de zekerheid? Zelfs met echo geloven ze het vaak niet als je een hoge vliesbreuk hebt dat je vruchtwater hebt verloren en zeggen ze nog net niet dat je geen controle meer hebt over je blaas. Ik ben benieuwd naar de rest van je verhaal/ervaring.