Opnieuw een heropname met complicaties Deel 1
Als je alles denkt gehad te hebben..
Wat was het een opluchting toen de drain eruit mocht. Al was het geen pretje, want de drain was in 3 dagen tijd vast gegroeid aan mijn huid waardoor hij zonder verdoving flink los getrokken moest worden. Ouch. Het geluk zat mij niet mee.
Gelukkig mochten we dezelfde avond met ontslag naar huis, wel met 1 AB kuur mee en in de veronderstelling dat het restje van de bloeding vanzelf opgelost zou worden door mijn lichaam. Bij thuis komst leek het de eerste twee dagen wel redelijk goed te gaan, ik kon weer eten en kreeg deels mijn eetlust weer terug.
Tot dat het donderdag nacht was. De buikpijn kwam weer terug, in een soort pijn aanvallen. de pijn zat nu meer in mijn onderbuik dan in linker flank. Shit, dit is niet goed.Ik voelde het aan iedere vezel in mijn lichaam dat ik weer terug bij af was. In de ochtend zei ik het nog tegen mijn man, dat de buikpijn terug is..
Bij het vorige ontslag kreeg ik de instructies om direct contact op te nemen met verloskunde afdeling als de klachten weer terug kwamen. Alleen doordat nu de klachten deels anders waren, en het in een soort aanvallen op en af kwam zetten dacht ik zelf dat het wel mee viel eerst. Uiteindelijk op verzoek van huisarts direct weer naar het ziekenhuis gegaan.
Opnieuw de malle molen door, opnieuw door de CT Scan om te kijken wat er aan de hand is. De hematoom was wel flink gekrompen, maar er zat nog een rest geinfecteerd bloed in.
Ook zagen ze dat mijn dikke darm stil lag. Dit veroorzaakte de pijn aanvallen. Ook dat nog..
Voor de rest van de avond bleef ik stabiel. Mijn man ging naar huis toe, niet wetende wat zich in de uren erna af zou spelen..
To be continued.
Niet wetende dat ik 4 dagen later weer in het ziekenhuis belandde met forse complicaties