Bijna een half jaar geleden

Onze jongste is alweer bijna een half jaar. Het cliche van de tijd gaat snel is helemaal waar. We genieten van iedere dag en alle mooie momenten die deze dag met zich mee brengt. Wat was het een half jaar geleden spannend. Wanneer zou ons zoontje ter wereld komen, hoe zou hij er uit zien en bovenal hoe zou de bevalling verlopen.

Onze dochter kwam met 35 weken zwangerschap ter wereld. Nadat ik een aantal weken niet lekker in mijn vel zat, toch maar contact gezocht met de huisarts en verloskundige en wat bleek een erg hoge bloeddruk, eiwit in de urine.. pre-eclampsie was een feit. Omdat moeders steeds zieker werd, werd er tot inleiden besloten. De bevalling ging vrij snel, maar doordat ik zo ziek was is er veel aan mij voorbij gegaan, daar kwam ik pas achter tijdens de bevalling van onze zoon. ...

Een prima zwangerschap, wel weer een wat hoge bloeddruk maar geen  andere symptomen en bovenal ik voelde mij prima. De dag van de bevalling was een magische dag. Ik had immers de 37 weken gehaald en nog nergens last van, dit kindje zou nog wel even lekker bij mama blijven zitten, maar niks was minder waar die avond moest ik naar het toilet, toen ik weer terugliep naar bed, dacht ik dat ik niet helemaal goed uitgeplast had, tja die kleine drukte natuurlijk ook flink op mijn blaas, maar even later drong het door. Mijn vliezen waren gebroken. even schoot er van alles door mijn hoofd, wat moest ik doen, ik weet niet hoe de kleine ligt en of hij al ingedaald is.. en ik ben nog maar 37 weken. Nou ja dan maar bellen met de verloskundige,. een vervangster. Dat kon er ook nog wel bij " mevrouw gaat u nog maar lekker even slapen" was haar advies. Nou ja daar is niet veel van gekomen. 2 uur later werden de weeen toch echt wel wat heftiger. Om 6.30 uur kwamen de weeeen erg regelmatig en weer gebeld. de verloskundige kwam en constateerde 4 cm ontsluiting, dat kon nog wel even duren als de weeen nog frequenter kwamen dan moesten we richting ziekenhuis gaan. Nou om 6.30 zijn wij maar meteen richting het ziekenhuis gegaan omdat bij onze dochter we in 1 uur van 3 naar 10 cm ontsluiting gingen. Het zou nu wel niet zo'n vaart lopen want ik werd nu natuurlijk niet ingeleid. Om 7.00 uur waren we in het ziekenhuis. Alle toeters en bellen aan en om 7.55 had ik volledige ontsluiting en mocht ik mee gaan persen. om 8.28 was onze mooie zoon er. Weer zo snel dus, maar wat heerlijk nu. Ons kindje was gezond en mocht wel een uur bij ons liggen, heerlijk genieten. Heel veel tranen van geluk en besef hoe anders deze geboorte was. Geweldig wat een mooie ervaring.

En dan besef je met zo'n tweede bevalling pas wat voor een impact zo'n vorige bevalling heeft gehad. Geluk hebben we nu 2 prachtige en gezonde kindjes waar we iedere dag ontzettend veel van genieten.