Bevalling Lieve kleine Babygirl
Mijn hele bevalling ziek zwak en misselijk en uitkijkend naar de bevalling.
De bevalling van mijn eerste kindje.
Met 39+2 ging in naar de verloskundige en had besloten dat ze mochten kijken om gestript te worden. Maar helaas alles zat nog pot dicht. Een week later opnieuw een afspraak...
Toen ze opnieuw gingen kijken bleek ik 1 cm ontsluiting te hebben en mochten ze gaan strippen.
Ik vond dit niet heel prettig en het deed ook best wel veel pijn.
De dag ging voorbij net als alle andere dagen en helaas had het niet geholpen.
De dag erna had ik de verjaardag van mijn moeder. Deze vierde ze een dag eerder omdat het anders op een maandag viel en dit vond ze niet heel handig. Omdat dit op 1 december was kwam ook sinterklaas voor haar overige kleinkinderen.
Toen ik smorgens wakker werd had ik iets last van mijn buik maar kon dit geen weeen noemen. En toch hebben we besloten om alsnog te gaan.
Toen sinterklaas kwam begonnen de buikkrampen toch wel heftiger te worden en moest ik ook echt even me hierop concentreren. Ja hoor de bevalling is begonnen net terwijl ik niet thuis was.
Na 3 uur bij me moeder te hebben gezeten had ik toch maar besloten om naar huis te gaan en de verloskundige te bellen. Toen zij kwam en voelde of ik verder was in de ontsluiting had ik al 5 cm!
Wauw dit ging wel heel snel dacht ik. Maar hierna kwamen de weeen iedere 3 minuten en bleven ook 1,5 minuut aanhouden.
Dit was op een gegeven moment niet meer te doen. Ook omdat ik heel veel bleef over geven.
Ik heb een ruggenprik gevraagd en kreeg deze best wel snel.
Ondertussen was mijn moeder naar het ziekenhuis gekomen en hebben we veel gelachen en gepraat.
Met zn 3e hebben we er een gezellige nacht op zitten!
Om 10.00 had ik volledige ontsluiting maar de kleine meid lag nog te hoog en moest wachten.
Om 12.28 mocht ik beginnen met persen maar omdat ik geen persweeen voelde moest ik het op eigen kracht doen en dat is pittig kan ik je vertellen!
Om 12.31 is onze knappe dochter geboren en mochten wij na 1 uur al naar huis!
Niet wetende dat ik hierna een depressie zou krijgen...
Waar waren jullie toen je bevalling begon>