Oja, dat zijn krampjes.

Nina is nu 3 weken en het is een heerlijk kind. Ze drinkt goed, ze slaapt goed en huilt bijna niet. Wat zeg ik? Tot een paar dagen terug...

Iedereen met kinderen vraagt naar de krampjes. "Heeft ze er last van, en jullie?" En wij maar vertellen dat ze die bijna niet heeft. "Nee, bij Jill was het veel erger, nachten waren we bezig met haar." Nou, Nina heeft ze dus nu ook. Ineens gillen en huilen, gebalde vuistjes, spugen door de krampjes, ontroostbaar soms en zo zielig. Soms kan ik wel meehuilen.

Omdat het zo ineens komt ben ik even op google gaan kijken. Blijken de krampjes vaak pas echt te beginnen bij 3 weken. En de piek komt gemiddeld bij 6 weken. "Help, het kan dus erger?"

Allereerst ben ik de oude boekjes van grote zus Jill erbij gaan pakken. Ja, nu herinner ik het me weer. Een paar nachten achter elkaar van 23.00 tot 03.00 wakker met een gillend klein meisje. Het was dus toen ook erger, maar dat vergeet je dan blijkbaar.

Mijn eigen tips van toen:

- Buikmassage. Met warme hand over het buikje ronddraaien met de klok mee.

- Baby buikmassageolie. Voor als je wat meer tijd hebt. (dit doe je natuurlijk niet 's nachts, tenzij het weer 4 uur lang gillen is)

- Een lekker warm bad voor het naar bed gaan.

- De flessen van dr Brown. Dat scheelde bij Jill de helft aan krampjes, alleen die gebruik ik nu al.

- De fles niet schudden! Altijd de voeding klaarmaken door te roeren met een lepeltje. Hierdoor zit er veel minder lucht in de fles, wat dus ook veel lucht in de buik scheelt en dus minder krampjes en windjes. (dit was een gouden tip van een vriendin!)

- Niet te grote flessen willen geven. Is je kindje van het meer flessen en kleinere flessen, laat dit dan even zo. Hoe groter de flessen, hoe meer de darmpjes te verwerken hebben. Na de krampjesperiode kun je voorzichtig aan de hoeveelheid flesvoeding ophogen om zo op minder flessen uit te komen.

Wat fijn dat ik deze tips voor mezelf heb opgeschreven.