9 jaar geleden
Niet zomaar een huilbaby
Laat je niet afschepen wanneer er wordt gezegd dat "baby's nu eenmaal huilen". Bij heel veel langdurig huilen is er altijd meer aan de hand
Onze kleine Benjamin wordt nu al "groot". De eerste pakjes in maat 50 zijn de kast alweer uit. Milan groeit super goed en wordt al echt een wijs ventje om te zien. Hoewel hij pas 7 weken oud is, is het echte baby er in mijn ogen er al wel af :))
En naast dat hij goed groeit gaat het ook super goed met hem! Maar dat is niet zonder slag of stoot gegaan. Inmiddels zijn we een huisarts, osteopaat, consultatie bureau, fysiotherapeut en kinderarts verder.... Zoals je in mijn vorige blogs hebt kunnen lezen huilde Milan veel, maar dan ook echt heel veel. Ontroostbaar en uren per dag. Het huilen begon vaak na de voeding en hield dan uren aan, tot de volgende voeding en zo weer verder. Omdat het na de voeding zo heftig was heb ik altijd gedacht dat het hiermee te maken had. Echter werd mij voorgehouden dat er niets met hem aan de hand was behalve het feit dat hij, net als ik, een heftige bevalling had meegemaakt en hier echt van moest bijkomen.
Nou dat bijkomen dat zat er voor mij alleen niet meer in. Ik kon niets anders dan proberen mijn zoontje te troosten en daardoor kon en deed ik zelf niks meer. Helaas hielp niets. Wat ik ook probeerde hij bleef ontroostbaar huilen.
Na het bijhouden van een huildagboekje en een gesprek bij de huisarts werden we doorverwezen naar de kinderarts.
Het klinkt misschien gek maar wij waren hier zo ontzettend blij mee. Eindelijk schot in de zaak. Na een gesprek en onderzoek in het ziekenhuis gaf de kinderarts aan dat het erg moeilijk is om bij een baby snel vast te stellen wat er aan de hand is. We moesten ergens beginnen....ze dacht wel aan reflux maar dat werd niet direct bevestigd. We konden beginnen met het indikken van de voeding dmv johannes broodpitmeel (Nutriton). Ik had hier al veel over gelezen maar durfde het, na al het huilen, niet aan om hiermee zelf te gaan experimenteren.
Maar goed, eenmaal weer thuis gekomen was Milan wel aan zijn fles toe (ik geef nog steeds borstvoeding maar kolf het af). Het meel erdoor en proberen maar. In aantal dagen veranderde onze brulaap in een lief, lachend en tevreden mannetje. Niet meer spugen, geen gehuil meer na de fles en geen gekrijs meer...Dit kon toch niet waar zijn?! Dat zoiets kleins zooooo'n groot effect zou hebben.
Nou het is waar..Milan is al sinds 1,5 week een lief, tevreden mannetje. Zit duidelijk een stuk beter in zijn vel en geniet weer van het drinken.
De reflux is bevestigd. Niet dat je hier wat aan hebt, maar je wilt het beestje toch graag een naam geven zodat je er makkelijker mee om kunt en weet te gaan. Naast het indikken van de voeding, voeden we hem rechtop, ligt zijn matrasje schuin naar beneden en houden we hem na de fles zeker 15 minuten rechtop. Dit alles bijelkaar heeft echt voor een wereld van verschil gezorgd.
Natuurlijk huilt hij nog...maar dat doet iedere baby. En zeker deze periode, tussen de 6 en 8 weken, wanneer een baby zijn huilpiek bereikt. Hij huilt wanneer hij honger of een vieze luier heeft, aandacht nodig heeft, zich verveelt, darmkrampjes heeft, er een boertje dwarszit of wanneer hij moe is. Dit is bijelkaar misschien zo'n 1,5 tot 2 uur per dag en niet te vergelijken met de 6 a 7 uur per dag waar Milan eerst op zat.
Gelukkig dat we hebben doorgezet en ons niet hebben laten weerhouden door wat specialisten in eerste instantie zeiden. Volhouden en vasthouden aan je gevoel want, zeker als je moeder bent, klopt dit bijna altijd!
Liefs Chris
Anoniem
hier ook een zoontje dat ruim 4 maanden hele dagen en nachten gehuild heeft. Bij de huisarts geweest, ja je hebt een huilbaby dat gaal wel over..... weer naar huis... De oudste was ook een huilbaby en daar heeft ritme heel veel uitgemaakt.. maar bij jelle werkte dat niet... infacol geprobeerd, Sab simplex, rooibosthee, voeding voor kindjes met krampjes.... niks Hier en het huilen werd alleen maar erger... (ik heb gedacht dat hij koemelk zou kunnen hebben maar vanwege "geen klachten" was het dat toch echt niet, volgens de artsen) De ontlasting werd ook steeds slechter, naar de kinderarts die zegt dat zolang hij maar 1 keer dag ontlasting heeft maakt het niks uit.... ostoepaat geweest, die kon verder ook niets meer doen dan de spieren in zijn nek..volgend bezoekje aan de huisarts.. zijn ontlasting was ondertussen steenhard en alweer 5 dagen geleden.. naar huis met klysma's en laxeer met een heerlijk sinaasappelsmaak... nog steeds werd het niet veel beter en de oorzaak werd niet aangepakt. uiteindelijk naar een natuurgeneeskundige geweest, wat blijkt ernstige koemelk citruspers cacao en tomaten allergie! en zo zie je maar weer dat het moedergevoel vaak goed is, want een baby huilt niet zomaar! Nu met een goed dieet gaat het super en is hij het aller vrolijkste baby!
Anoniem
Hier hetzelfde verhaal mijn zoontje was 7 weken oud en huilde al 6 weken hele dagen ! Ontroostbaar ! Toen hebben ze hem 5 dagen opgenomen om hem rust en regelmaat te geven en hadden zijn voeding verlaagd , resultaat een baby die minder huilt , ik werd dus naar huis gestuurd met de mededeling u heeft een huil baby .weer thuisgekomen kon de voeding omhoog en werd dus ook het huilen weer erger , ik vertrouwde het niet en ben toen overgestapt op een koemelk vrije voeding , vanaf de 1e fles niet meer huilen ! De nachten sliep hij gelijk door en hij begon voor het eerst te lachen ! Mijn zoontj had dus gewoon koe mElk allergie !
Anoniem
Een week na de geboorte van onze dochter werd ze heel huilerig en overstrekte zich van en was totaal ontroostbaar. Na veel lezen op Internet was ik 100% zeker dat ze verborgen reflux had. Volgens de huisarts was dit totaal niet het geval en was ze een drukke baby. Omdat ze ook niet graag tegen je aan lag. Consultatiebureau vond het een actief kind en wad het er ook mee eens. Maar niemand zag haar op de slechte momenten. 4 maanden later werd verborgen reflux echte reflux. Dit houd in dat er zichtbaar maagzuur heel vaak uitkwam. Eindelijk medicatie. En ik had gelijk. 9 weken geleden mijn dochtertje sliep ineens niet meer door en als ze wakker werd gigantisch ontroostbaar overstuur. Klonk mij als pijn. 3 dagen later naar de huisarts, hij heeft wat hij na kon kijken alles gecheckt en was niets aan de hand behalve koorts en 10 poepluiers op een dag. Dus was waarschijnlijk tandjes. 2 weken later werd het alleen maar erger, zodra ze eten kreeg brulde ze uit van pijn en was continu aan het poepen en dan brulde ze ook. Ik weer naar de huisarts met als bewijs het filmpje. Het leek hem verstandig om een ligte antibiotica of pretnison (Hoe je het ook schrijft ) te proberen. Dus ik maar gekozen voor antibiotica. Werkte na een week nog steeds niet dus weer terug. Maar omdat ze toen ook verkouden werd en benauwd was zei hij dat het rs virus is en wat ze ervoor had toch verschijnselen ervan had. uitzieken en goed in de gaten houden was het advies. Rs virus werd na een week weer minder maar poepklachten erger. brullen en geen vaste voeding meer willen. De maandag dus weer naar de huisarts. Na 7 weken bedacht hij maar es om haar ontlasting op kweek te zetten en kon er donderdag voor bellen. De dinsdag ochtend was ik helemaal kapot, na dagen en vooral nachten alleen maar in huilen te zitten en je kind in de pijn te zien. Was er helemaal klaar mee, dus huisarts gebeld dat ik er nu aankwam of hij het goed vond of niet. Ik erheen was binnen 5 minuten aan de beurt. Was zo kwaad dat ik telkens van het kastje naar de muur werd gestuurd dat ik nu een verwijzing naar de kinderarts wou. Dat kon wel maar moest dan een week wachten voordat ik erheen kon. Dit wou ik ook.niet, ik wou dat mijn meisje nu geholpen werd. Dus na een boze reactie van mij heeft hij de spoedeisende hulp gebeld en mochten gelijk komen. Daar aangekomen konden ze niet gelijk zien wat er was dus ter observatie een opname. Eindelijk was ze in goede handen. De eerste dag konden ze niet veel daar, maar de volgende dag hebben ze eerst de slaapritme geprobeerd zonder succes er weer in te krijgen. Einde van de middag kwam de kinderarts. Hij vertelde ons dat ons meisje een zware darminfectie had. Een VORM van samonella. Dit kon je oplopen met een virus maar heel zwaar en pijnlijk is. antibiotica gekregen en de volgende dag al verandering. Dag erna mochten we naar huis met de kuur mee, met de hoop dat ons meisje geen andere virus ofzo kreeg. 1 dag thuis en het ging geweldig, ze sliep en at weer perfect! Helaas kreeg ze een dag erna nog wel even de buikgriep om de oren, maar dit was voor haar minder erg dan wat ze had. Nu hebben we een super vrolijk meisje. en zijn we hard opzoek naar een andere huisarts
Anoniem
Bijna hetzelfde heb ik meegemaakt. Mijn dochtertje huilde veel na elke voeding. Omdat ik "reflux" al vermoedde ben ik naar de huisarts gegaan. En werd daar afgescheept met "ach je maakt je onnodig zorgen, niks aan de hand je bent gewoon een onzekere net nieuwe moeder". Wat was ik boos.... helemaal toen uiteindelijk bleek dat ik gelijk had. Heel wat reisjes naar de hap heeft t me gekost maar wat ik geleerd heb is: vertrouw altijd op je moedergevoel! Fijn dat je zoontje nu een vrolijk mannetje is. Groetjes C.