Snap
  • Autoimmuun ziekte
  • oorontsteking
  • naarbinnengeslagenmiddenoorontsteking

Het begin

Auto immuun neutropenie

Onze dochter is 6 maanden op het moment dat ze het rs virus krijgt. Ze is een aantal dagen ziek en wordt eigenlijk steeds zieker. Huisarts stuurt ons eerst terug naar huis. Volgende dag gaat het slechter en ik vertrouw het niet. Huisarts stuurt ons voor geruststelling naar de seh. Op de seh wordt onze dochter snel zieker. Het lukt niet goed om haar stabielste krijgen en er wordt besloten dat ze over moet naar de kinder IC. Onze dochter wordt beademd er blijkt sprake van een ernstige longontsteking hiervoor wordt antibiotica gestart. 

Ze knapt op en mag na 5 dagen over naar de kinderafdeling. Hier moet ze ook nog 5 dagen blijven. 


Bij thuiskomst knapt ze op. Dit gaat stapje voor stapje. 


Na 6 weken wordt ze weer beetje ziek, geen koorts maar duidelijk niet lekker. We moeten voor controle naar de kinderarts en leg dit voor. Kinderarts vermoed een oorontsteking. Hier worden druppels voor gestart. Onze dochter knapt niet op in de week hierna. Geeft pijn aan bij aan het hoofd komen en uiteindelijk begint haar oortje van haar hoofd te staan. Dit is het moment dat bij ons de alarm Bellens afgaan, dit is niet goed. We gaan nog laat naar de huisarts. Die schrikt en weet het ook niet goed. Die overlegt met de kinderarts en we moeten naar de kno arts komen. Vermoeden mastiotis, rotsbeen ontsteking. In het ziekenhuis waar we zijn opereren ze geen kinderen onder het jaar. In het Lumc is geen plek we moeten naar Den Haag naar het Julianakinderziekenhuis. Hier moeten we direct heen en worden we verwacht op de seh. 

De kinder kno arts kijkt en verteld ons dat de ontsteking te ernstig is om af te wachten en dat ze willen gaan opereren om het abces weg te halen en buisjes te plaatsen. Dit is schrikken. 

We gaan naar de kinderafdeling en moeten onze dochter omkleden en klaar maken voor de operatie. Operatie verloopt goed en we mogen haar al snel van de verkoever halen. 

Lieke is heel boos en verdrietig. Alle emoties komen bij ons heel hard binnen. Ik huil even met haar mee. 

Ze moet nog een aantal dagen antibiotica via het infuus krijgen. En dan mogen we naar huis. Er is voor we naar huis gaan nog bloed geprikt. We krijgen 5 dagen na ontslag hiervan de uitslag.. we vermoeden geen gekke dingen. 


Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij MaaikeMomof2?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.