Hé! Ik ben (bijna) 2 en ik wil geen avond eten...

Hoi, Wat wij gedaan hebben: de tafel gezellig gedekt voor ons en de anderen en zijn bordje in de keuken gezet. Mijn zoontje zette zijn bordje op de tafel en ik vroeg hem of hij ging eten. Nee, zei hij en ik heb zijn bordje in de kast gezet, meneertje stijfkop boos. We hebben dat een week volgehouden, toen gaf hij de strijd op en zette zijn bordje neer en zei: ja eten. Toen was het klaar. Zijn zusjes gingen sneller overstag, de oudste na 4 dagen, de tweede nooit geen probleem mee gehad en de derde gaf na 2 dagen de strijd op. De vijfde werd ingelicht door zussen en broer toen hij zei die eten doe ik niet. Een half uur later zat hij in zijn kinderstoel aan tafel. Kinderen hebben dus meer overredingskracht als ouders.

Mijn advies: gewoon negeren en houd het vooral gezellig aan tafel. Focus niet op het eten, maar praat over de leuke (of minder leuke) dingen die jullie gedaan hebben die dag. Een kind wat gedwongen wordt om te eten zal niet met meer plezier gaan eten en zal er alleen maar meer aversie tegen krijgen. Geef je kind hetzelfde als de anderen, niet meer en niet minder, ook gewoon een toetje na, want toetjes zijn geen beloning. Waarschijnlijk is het inderdaad een fase en gaat het na een tijd over en wordt er weer gewoon meegegeten. Veel succes!

Mijn zoontje is net 2 en heeft soms ook weigeringen. Papa komt tegenwoordig met de trukendoos. Hij praat nog niet maar , hij snapt alles. Soms helpt het hem zelf te laten knoeien en prutsen even negeren. Dan plots begint hij met eten. Andere keer helpt het als we een vorm van ons klaar leggen met een hapje eten erop. Dan wilt hij verder ook duidelijk met een grote voel blijven eten. Soms helpt het als hij opzoek gaat naar het plaatje op zijn bord om daar een spelletje van te maken. Hey kijk als je een hapje neemt kunnen we het gezicht zien..... En soms is het gewoon een bakje yoghurt toe. Dan heeft hik tenminste iets binnen. En dat is dan geen overbodige luxe! We doen verder niet aan toetjes of snoepjes. Toetje is geen beloning maar een troef om toch iets binnen te krijgen.

Heb dit ook met onze oudste gehad, van alles geprobeerd maar niks hielp. Ik maakte me ontzettend veel zorgen, ook vanwege problemen die hij had met weerstand. Uiteindelijk geen aandacht meer aan besteed en sinds hij 5 is eet hij bijna alles! Sterkte ermee!!! Maar meestal is dit gewoon een (hele lange) fase...