En dan ineens... Kleine jongens worden groot

Vandaag was het dan zover. Ons kleine mannetje wordt officieel groot. Mijn vrouw en ik waren even op de slaapkamer om wat kleertjes die te klein waren op de foto te zetten. Misschien kunnen wij er immers iemand anders blij mee maken. Bjarne lag lekker in zijn bedje. We hadden hem een cd aangezet met een verhaaltje van Finding Nemo (van die voorgelezen sprookjes van de Disney club) zodat hij wat geluid op de achtergrond had voor als hij zou gaan slapen. Tenminste... daar gingen we vanuit dat hij dat zou gaan doen.

Maar niets bleek minder waar. Terwijl wij de blousjes op aan het vouwen waren hoorden we ineens een tik alsof er iets van glas ofzo omver ging. Echt vallen was het niet, en eigenlijk kon ik het niet echt plaatsen. Toch ging ik maar even kijken bij Bjarne op de kamer, maar nee, hij kon het toch niet zijn? De lamp op zijn nachtkastje staat achter het hoofdeinde van zijn bedje en ik had hem met zijn hoofd aan het voeteneinde gelegd...

Maar een blik om de hoek van de deur leerde mij wat anders. Meneertje zat op zijn knieen tegen het hoofdeinde van zijn bedje aan en had zijn nachtlampje vast. nadat ik deze maar weer rechtop had gezet bedacht hij dat hij met zijn reflector ging spelen. Maar dat vonden wij niet zo'n goed plan. Het bedje hadden we een tijd geleden al wat omlaag gezet, maar vandaag is het bedje dus maar gelijk helemaal omlaag gegaan. Want we willen natuurlijk geen ongelukken. Als hij nu ineens op zijn knietjes kan zitten, dan kan hij binnenkort misschien ook staan en dus wilden wij het bed alvast omlaag hebben.

Kleine mannetjes worden groot... Dat is vandaag wel weer bewezen. Bovendien kan Bjarne sinds deze week echt bewust in zijn handjes klappen. Zo leuk om te zien dat hij dat nu ook doorheeft...