4 jaar geleden
De chaos die nog steeds onwerkelijk lijkt
Als genieten en afscheid nemen zoveel emoties geeft dat het niet te beschrijven is...
En toen kwamen we thuis met ons mooie moppie en begon de tijd om optimaal te genieten van onze korte tijd samen, tot het moment van afscheid nemen zal komen.
Vanaf het thuiskomen is voor mij alles één grote chaos aan gebeurtenissen. Soms lijkt het zelfs onwerkelijk dat het allemaal gebeurd is…
De verpleegkundigen van Kinderthuiszorg die er voor ons waren, de kraamhulp, de visite die Lina graag wilde ontmoeten, Romi die het heel fijn vond dat we eindelijk thuis waren en dan waren wij er zelf nog… Ik als kraamvrouw, die eigenlijk alleen maar ontzettend moe was en herstellende van de bevalling, maar ondertussen geen moment van Lina wilde missen. Bjorn die van alles voor ons als gezin wilde doen, mij wilde helpen waar nodig was, maar net als ik, eigenlijk constant bij Lina wilde zijn.
Hoe we die dagen beleefd hebben is voor mij één grote brij aan gevoelens en gebeurtenissen die ik niet helder heb. Ik merk dat ik niet goed in logische wijze op papier kan zetten hoe deze dagen voor ons geweest zijn. Duizenden foto’s en filmpjes hebben we gemaakt, vrienden en familie hebben we in die dagen up to date gehouden via appjes, dus het verloop van de dagen kunnen we, en willen we, heel graag op papier zetten, maar het lukt me niet. Ik ben er nog niet aan toe… het is niet iets wat ik even in een avondje op kan schrijven.
De overweldigende tijd met Lina bij ons thuis is zo waardevol geweest en geeft gemixte gevoelens. Het waren zulke intense dagen; momenten van optimaal genieten, ontzettend verdrietig zijn, blijheid, trots, geluk, vermoeidheid, angst, stress, onmacht… eigenlijk van alles in al die dagen dat Lina thuis was.
Er komt vast en zeker een moment dat ik er aan toe ben om op te schrijven hoe het per dag met ons is gegaan, hoe bizar ons leven op dat moment was. Maar op dat punt ben ik nog niet… het lijkt alsof ik het blokkeer.
Voorlopig parkeer ik het dus even en weet ik dat er een moment komt waarop ik er aan toe ben om het hele verhaal te schrijven. Want ik weet dat het me ook goed zal doen…
Voor nu ga ik mij vooral focussen op schrijven wat mij de laatste tijd en op dit moment bezighoudt. Hoe ik het hele rouwproces ervaar en wat er nu allemaal in mijn leven speelt.
Liefs
If love could have saved you, you would have lived forever
Instagram: lievelina.nlFacebook: lievelina.nl
