Dag (spreid)broek!!

Gisteren was de controle echo.. 

We hadden onszelf voorgenomen om niet te vragen naar de mening van de echoscopist.. deze mening mocht tenslotte toch geen officiële uitspraak of uitslag zijn.

Na het maken van de echo zei meneer echo meteen uit zichzelf zonder dat wij ernaar vroegen, de woorden waar wij zo op hoopten..

‘Het ziet er echt heel mooi uit!’ 

Wat een opluchting! Iets waar we op hoopten maar niet vanuit durfden gaan. De kans was gewoon 50/50 of het een verlenging van de behandeling zou betekenen of dat we zouden mogen afbouwen of stoppen. 

Blij! Enorm blij waren wij.  

‘ Als ik jullie was zou ik meteen even langs de balie van de afdeling orthopedie lopen, misschien kan de dokter even snel kijken en mag de Pavlik dan al uit!’ 

Onze eigenlijke afspraak staat namelijk pas 5-7. En na het horen van deze positieve woorden ben ik er ook meteen zo klaar mee ( en voor ) uit met dat ding! Zo snel als kan. 

Mevrouw balie dacht er helaas anders over..

‘ Nee, zo werkt dat niet hoor.. hij heeft pas 5-7 tijd en niet eerder. Bellen? Ja dat kan!! Op 5-7’ 

? serieus??

Beetje teleurgesteld liepen we terug naar de auto. Wat gaan we doen? Braaf wachten? Gewoon voor eigen dokter spelen en uit doen? Bellen? 

Het werd optie 3. 

In de auto belde ik meteen weer naar de balie en kreeg een mevrouw op een andere locatie aan de telefoon. Een lieve mevrouw die met een paar woorden mijn frustratie begreep en actie zou ondernemen. We waren niet netjes behandeld en dit zou anders moeten kunnen. Ze zou meteen een mail sturen naar de arts en hij of zij zouden ons dan terugbellen. 

Opgelucht. 

Het werd al snel einde dag en helaas geen telefoontje. Toch nog maar braaf even wachten. 

In de ochtend heb ik rond 9.00 teruggebeld naar mevrouw balie. Deze mevrouw balie was een andere dan die van gisteren. Een enorm chagrijnig mens die mij al snel onderbrak met de woorden ‘ mijn collega had dat nooit mogen zeggen, ik maak er een melding van, want zo werkt het niet, u moet gewoon wachten tot 5-7! 

?

Beetje geïrriteerd gaf ik aan niet blij te zijn met deze ‘hulp’ en elke dag zou blijven bellen. Dit moet toch gewoon anders kunnen? 

Ik hing op en baalde er best een beetje van. Toch maar voor eigen dokter gaan spelen dan? 

Enkele minuten later ging de telefoon

De dokter!! 

‘Hallo mevrouw, ik las het mailtje van mijn collega en snap heel goed dat u niet tot 5-7 wil wachten op deze uitslag. De uitslag is namelijk goed! De Pavlik mag af! Extra fijn nu met de warme dagen natuurlijk’ 

?

Blij!!! 

Meteen Tim gebeld, oma gebeld, familie en vriendinnetje geappt. Allemaal blij! Feest ? 

De afspraak van 5-7 gaat wel alsnog door want helaas zijn er er nog niet helemaal. Elynn zal op 1-3-5 jaar gecontroleerd worden want het kan zomaar terugkomen. En hij wil graag zelf even voelen. 

Helemaal prima! 

Ze ligt nu nog te slapen en heeft geen idee van wat er zo komen gaat... benieuwd naar haar reactie! Laat het leren rollen maar beginnen! Vrijheid!