Beeld: Canva
Pedagoog & slaapcoach en zelf een kindje in een slaapregressie op vakantie
Soms denken mensen dat het bij mij thuis allemaal op rolletjes loopt, omdat ik pedagoog & slaapcoach ben. En natuurlijk: ik weet veel over slaap, over ritme en ontwikkeling van jonge kinderen.. Maar kennis is niet hetzelfde als controle. En als moeder ben ik, net als jij, ook gewoon mens en dus zoekende ;).
Op dit moment zit mijn zoontje van anderhalf midden in een slaapregressie. Daarnaast krijgt hij twee kiezen en laat dit nou net samenvallen met onze vakantie. In deze blog neem ik je mee in onze eerste vakantiedagen. Een kijkje in mijn eigen proces omdat het, ondanks kennis en ervaring, zoeken/aanpassen/loslaten is en is ieder kindje uniek.
Dag 1: autorit met een missie
Vandaag gingen we op vakantie. We hadden een rit van twee uur voor de boeg en besloten ons zoontje onderweg zijn slaapje te laten doen. Thuis slaapt hij meestal van 12.00 tot 15.00 uur, een lange middagdut (hij doet nog 1 slaapje). In de auto slapen is altijd een gok, maar dit keer lukte het: na een 60 min rijden viel hij eindelijk in slaap. Eenmaal op locatie aangekomen sliep hij dus net een uurtje en ik ben nog even doorgereden zodat hij in ieder geval 1,5 uur kon slapen. Dat lukte en dat was een goed begin voor nog een uitje naar het zwembad ;).
Die avond viel hij vrij gemakkelijk in slaap, ’s nachts hoor ik hem wat spoken maar hij vraagt niet om hulp. Hij kletst en heeft wakkere momenten. Het is natuurlijk ook nog eens een andere slaapomgeving. Al met al, een hele goede eerste nacht op een nieuwe plek.
Dag 2: te laat, te moe
Deze ochtend gingen we naar een grote buitenspeeltuin en waren pas rond 12.30 uur weer terug, dus later dan zijn gebruikelijke ritme. Onderweg at hij een broodje in de auto, maar bij thuiskomst, tegen half één, was hij al zó moe dat hij moeilijk in slaap kwam.
Hij sliep uiteindelijk maar een uur, werd tussendoor wakker en leek overprikkeld. Ik voelde het bekende oudergevoel opkomen: ‘’had ik het anders moeten doen?’’ ‘’Heb ik hem te kort gedaan door te lang in de speeltuin te blijven?’’
Het duurt deze avond ook erg lang, 50 minuten, om in slaap te vallen. Hij huilt niet en is wel kalm.
Dag 3: overprikkeld en uit het ritme
Ook deze dag begon leuk, maar eindigde uitdagend. We waren weer op pad geweest, wederom naar een speeltuin, nu binnen i.v.m. regen en rond 12.00 uur waren we thuis, met het idee: dit keer gaat het wel lukken.
Maar door de drukte had hij niet rustig kunnen lunchen, iets wat thuis juist zo’n ankerpunt is en we om 11:30 doen om ook af te schakelen naar de middagdut toe. Bij het naar bed brengen was hij heel erg overstuur en wilde geen afscheid nemen. Uiteindelijk, na een paar keer terug gaan, werd hij wel rustig maar hij ging niet slapen. Hij had, vermoed ik, de piek van de slaapdruk gemist en cortisol nam het over van melatonine.
Na een uur heb ik hem uit bed gehaald en ben ik gaan wandelen met de kinderwagen, dit was een pure gok want meestal slaapt hij niet on the go. Ik heb tien kilometer op een klein stukje van 800 meter heen en weer gelopen. Een rustig autoluw stukje, Met witte ruis aan en een handdoek over de kap (veilig natuurlijk, want het was maar 19 graden) ik probeerde alles om de rust even terug te brengen. We zouden die avond ook nog uiteten gaan en ik hoopte voor ons allemaal dat hij nog een klein dutje zou doen, zich fijner zou voelen en we met elkaar konden genieten van het eten in het restaurant. Het werkte! Hij viel in slaap en sliep krap een uurtje, daar was ik heel blij mee!
Deze nacht heeft hij ontzettend gespookt, hij werd veel wakker, en ook al hoefde we er niet naar toe kost het hem natuurlijk veel energie (en ons stiekem ook;)).
Dag 4: terug naar rust
Na drie best chaotische dagen besloot ik het vandaag anders te doen. Geen uitje in de ochtend. Lekker op het park, buiten spelen en in het huisje wat rustige activiteiten doen. We hebben geluncht om 11:30, net als thuis en na de lunch 12:00 ging hij naar bed. Hij sliep 2,5 uur. Dat was wat hij nodig had. En eerlijk gezegd: ik ook ;).
Het duurde ’s avonds best lang voordat hij in slaap viel maar hij had geen ondersteuning nodig en deed lekker z’n ding. Hij heeft een goede nacht gemaakt.
Waarom een voorspelbare slaaproutine werkt vanaf het prille begin
Opa’s en oma’s en slaap: hoe ga je ermee om als het anders gaat dan thuis?
Nachtangst bij je kind: wat is het en hoe ga je ermee om?
Met deze blog wil ik je een inkijkje geven in slapen bij ons. Dat het oké is als het anders loopt. Dat ondanks ik “best veel weet” over slaap, ik nog steeds zoekende ben, juist in het moederschap. En dat slaapregressie, hoe soms uitdagend ook, erbij hoort. Ik vind het zelf eigenlijk juist mooi om te realiseren dat het zoeken is, zo ondersteund het mijn liefdevolle gedachten en werkwijze dat ieder kind uniek is en een unieke aanpak/aandacht verdient.
In mijn volgende blog (slaapregressie deel 2) vertel ik je meer over de oorzaken van slaapregressie en hoe je daarmee om kunt gaan. En er komt ook een Reel over op mijn Instagram. Want we hoeven het niet alleen te doen en soms helpt het al enorm om te weten dat je niet de enige bent.
Liefs,
Rianne
@Hazenslaap op Instagram
Hazenslaap
Expert Blogger | Pedagogiek & Slaap
Hoi lieve lezer, mijn naam is Rianne de Haas. Naast moeder van twee lieve zonen ben ik Pedagoog met expertise en opleidingen rondom slaap. Ik kan vanuit eigen ervaring spreken als ik zeg dat slaapproblemen van je kinderen je kunnen uitputten. Met deze achtergrond en mijn opleidingen wil ik jullie met inleving en kennis van informatie voorzien! Lees je mee? Liefs, Rianne de Haas
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
