Mijn lieve kleintje, nu nog helemaal vrij van hokjes

Afgelopen weekend werd mijn zoontje drie jaar. In de ochtend was hij het totaal niet eens met de kleding die ik voor hem had klaargelegd. Hij wilde die jurk aan met de eenhoorn en glitters! Toevallig net schoon uit de was. De vorige keer had hij die drie dagen achter elkaar gedragen, zelfs in zijn bed. Zo mooi vindt hij die jurk. Uiteindelijk kon ik hem, met lichte dwang en de belofte dat hij hem weer mocht dragen zodra hij schoon was, overtuigen om hem uit te doen.

Na het zingen en kaarsjes uitblazen kreeg hij een cadeautje van zijn zus: een monstertruck! Een mooie aanvulling op zijn veel te snel groeiende verzameling auto’s, waar hij dol op is.
Voordat het verjaardagsbezoek kwam, gingen we nog even langs de supermarkt. Hij in zijn eenhoornjurk met glitters, met twee monstertrucks stevig in zijn hand. Je zag mensen even twijfelen of ze naar een jongen of een meisje keken, maar hij kreeg ook veel warme glimlachen en leuke complimenten.

Een tijdje geleden gingen we samen sokken en onderbroeken kopen. Hij mocht zelf kiezen. Op de jongensafdeling: grijs, groen, donkerblauw, tractors, realistisch getekende dino’s en dikke letters met SPORT WEAR op de band. Bij de meisjesafdeling vlogen de glitters, snoezige poesjes en andere leuke figuurtjes in de meest vrolijke kleuren je om de oren!

Hij wist precies wat hij wilde: die paarse onderbroek met poesjes, die geel-roze met smileys en de knalroze sokken met hartjes en glitters.

Veel winkelketens doen zogenaamd alsof ze geen jongens- en meisjesafdelingen meer hebben. De bordjes zijn weg, maar iedereen ziet binnen één seconde wat voor wie bedoeld is. Als je écht vooruitstrevend bent, hang je gewoon alles door elkaar.

Mijn lieve kleintje, nu nog helemaal vrij van hokjes. Maar hoe lang zal het duren? Gelukkig zijn er steeds meer ouders die proberen hun kinderen genderneutraal op te voeden. Maar het blijft lastig als de omgeving niet echt meewerkt. Je hebt daar als ouder maar beperkte invloed op. Ik kan nog zo mijn best doen om genderneutrale voorleesboeken te kopen waarin mannen en vrouwen verschillende rollen hebben, maar als ze op de opvang ouderwetse sprookjes voorlezen en de jongens met Sinterklaas auto’s krijgen, terwijl de meisjes iets met een eenhoorn krijgen… dan schiet het niet echt op.

Waarom wil onze maatschappij jongetjes zo vroeg al leren dat ze vooral ‘stoer’ moeten zijn? Dat ze donkere kleuren moeten dragen, met daarop een auto met vlammen of een brullende dino? Dat ze superhelden moeten zijn, redders die alles aankunnen en vooral niet huilen?

En dan zijn we verbaasd dat veel volwassen mannen in de knoop raken met zichzelf, niet goed in contact staan met hun eigen emoties en het moeilijk vinden om te praten over hun gevoel. Misschien is dat precies wat er gebeurt als we hen leren hun zachte kanten te verstoppen. De verandering begint niet bij volwassen mannen, maar bij de kleine jongens die leren dat glitters niet voor hen zijn.

Hoe mooi zou het zijn als zowel jongens als meisjes de ruimte kregen om echt hun eigen keuzes te maken, en dat glitterige eenhoornjurken gewoon samen kunnen gaan met monstertrucks.