
Beeld: Canva
Oud & Nieuw — een nacht van traditie… en trauma
De jaarwisseling is voor velen een feest. Voor ons op de spoedeisende hulp is het vooral aftellen naar de eerste sirenes. Vorig jaar rond 23.00 uur, nog vóór middernacht, kwamen de eerste slachtoffers al – twee jonge pubers, zwaar gewond door een vuurwerkbom.
Niet “een knaller die misging”.
Niet “een sterretje dat verkeerd werd vastgehouden”.
Een vuurwerkbom.
De jongens hadden samen vuurwerk verzameld — van alles wat ze konden krijgen — en stopten het in een ton. Het plan: aansteken en een grote knal veroorzaken. Stoer. Spannend. Vet.
Wat er gebeurde was een ongecontroleerde explosie… Geen vuurwerkshow, maar een drukgolf, vlammen, scherven, hitte. Toen ze bij ons binnenkwamen, zagen we het meteen: forse brandwonden, huid die op meerdere plekken was weggebrand, kleding die deels vastgesmolten zat, forse pijn.
Dit zijn kinderen. Pubers. En dit letsel gaat nooit meer weg. Mensen onderschatten brandwonden enorm. Dit is geen “even verbinden en klaar”.
Brandwonden betekenen:
- weken tot maanden aan wondzorg,
- littekens die levenslang blijven,
- operaties, soms huidtransplantaties,
- pijn bij elke beweging,
- en een lichaam dat nooit meer wordt zoals het was.
Een paar jaar geleden, tijdens een jaarwisseling, vond er een ernstige explosie plaats in een fietstunnel, veroorzaakt door een vuurwerkbom die was samengesteld uit zwaar vuurwerk en grote hoeveelheden benzine. De explosie was zo krachtig dat er betonnen tunnel-delen naar beneden kwamen en de tunnels afgesloten moesten worden.
Ook het naastgelegen gebouw van de ambulancedienst liep flinke schade op door de drukgolf (hele pui was ontzet) — terwijl deze met collega’s van de ambulancedienst bemand was.
Volgens politie en justitie was het puur geluk dat er geen slachtoffers waren — een automobilist reed op dat moment over de tunnel heen en een fietser was in de buurt, maar beide kwamen met de schrik vrij. Dat had heel anders kunnen aflopen.
Later kregen de daders taakstraffen of voorwaardelijke straffen voor deze daad, wat onderstreept hoe ernstig de situatie was.
Tussen dit soort zware casussen door zie ik ook de kleinere letsels: kinderen met brandwonden van sterretjes. Terwijl kinderen pas vanaf twaalf jaar vuurwerk uit de F1-categorie (sterretjes, knalerwten) mogen kopen en afsteken. Dit is niet voor niets.
Laat ik dit duidelijk zeggen: koud vuur bestaat niet. Sterretjes branden rond de 1000 graden. Dat is heet genoeg om kinderhuid direct te beschadigen. Eén schrikreactie, één verkeerde beweging — en het gaat mis. Tegen een ander kind aan, of tegen een jas van zichzelf of iemand anders aan… De gevolgen? Mogelijk niet te overzien.
Suzanne liep bij de voedselbank: “Ik at zelf minder zodat de kinderen genoeg hadden”
Wij als hulpverleners zijn stiekem enorm blij met een vuurwerkverbod. En ik als moeder van 2 jongens ook.. Vuurwerk is geen spel. Het is explosieve chemie.
Traditie mag nooit zwaarder wegen dan veiligheid. En stoerdoenerij mag nooit eindigen in een ziekenhuisbed.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.