Beeld: Canva
Zakia Picolina in Dubai: “Mamaaaa, gaan we vanavond weer naar een restaurant?”
“Mamaaaa, gaan we vanavond weer naar een restaurant? Of zullen we wat bestellen?” Het is een zinnetje dat ik hier in Dubai bijna dagelijks hoor. Mijn kinderen weten precies hoe het werkt: één druk op de knop in een app en binnen 15 minuten staat er een maaltijd, kledingstuk of stuk speelgoed voor de deur. Alles is hier zó makkelijk, zó snel, zó luxe — dat het bijna gevaarlijk vanzelfsprekend begint te voelen. Zeker voor kinderen.
Sinds onze emigratie naar Dubai, zo’n zes maanden geleden, leven we in een totaal andere wereld dan in Nederland. En eerlijk? Ook daar hadden we het goed. We hadden al jaren een au pair die de kinderen hielp en verwende. Maar hier wordt dat gemak keer tien vermenigvuldigd. Van een driver die de schooltas draagt tot airconditioned speeltuinen en verjaardagsfeestjes met privé-entertainers — het is allemaal normaal geworden.
En toch… probeer ik er alles aan te doen om mijn kinderen níet te laten opgroeien in een bubbel.
Ze helpen thuis mee met klusjes, ruimen hun speelgoed op en helpen zelfs de nanny in de keuken. Mijn oudste dochter leert dat geld niet zomaar komt. Wil ze iets? Dan mag ze ervoor sparen of iets doen in huis. De kleintjes zijn daar nog te jong voor, maar zij leren nu al iets dat voor mij nóg belangrijker is: dankbaarheid.
Ik vertel ze vaak: alles wat we hebben, komt van Allah, en alles wat we hebben, moeten we met anderen delen. Mijn kinderen delen met gemak hun spullen, hun snoep, hun speelgoed. Geven doen ze met liefde. En als ik dat zie — dat ze echt vanuit hun hart willen geven — dan weet ik: ja, ze snappen het.
Ben ik altijd streng? Nee. Ik ben juist iemand die moeilijk nee zegt. Ik heb een zwak voor kinderen in het algemeen, maar al helemaal voor die van mij. Ik wil ze het liefst alles geven. Gelukkig heb ik een man die zorgt voor balans. Die mij soms vriendelijk tot halt roept en me eraan herinnert: ook grenzen zijn liefde.
Opvoeden in Dubai betekent niet automatisch dat je kinderen verwend raken. Het betekent dat je nóg bewuster moet opvoeden.
Zakia Picolina
Wat ik vooral wil, is dat mijn kinderen weten dat niets van dit alles vanzelfsprekend is. Dat luxe niet gelijkstaat aan geluk. Dat een schoon bed, eten op tafel en een veilig thuis de échte rijkdom is. En dat de mensen om je heen — familie, vrienden — het belangrijkst zijn.
Opvoeden in Dubai betekent niet automatisch dat je kinderen verwend raken. Het betekent dat je nóg bewuster moet opvoeden. Tussen alle glans en glitter door ben ik elke dag bezig met dat ene doel: mijn kinderen met beide voeten op de grond houden.
En natuurlijk is dat niet altijd makkelijk. Soms twijfel ik. Doe ik het goed zo? Geef ik ze te veel? Verwacht ik te weinig? Maar dan zie ik hoe lief ze zijn voor anderen. Hoe ze zonder aarzelen hun speelgoed delen of iets geven aan iemand die het minder heeft. Hoe ze niet alleen leren ontvangen, maar ook leren geven.
Dan weet ik: ik hoef geen perfecte moeder te zijn. Zolang ik maar een bewuste moeder ben.
En daar werk ik, elke dag opnieuw, met liefde aan.
Beeld: Zakia Picolina
Zakia Picolina
Columnist
Mama van drie kinderen (7, 3 en 2) en bonusmama van een meisje van 13. In september 2024 emigreerde ik met mijn gezin naar Dubai, al reis ik regelmatig terug naar Nederland voor mooie klussen. Ik ben ondernemer, influencer, eventplanner en run een online marketingbureau. Daarnaast werk ik als redacteur, presenteer ik en schrijf ik met liefde verhalen die raken. Op Mamaplaats deel ik mijn reis als ondernemende moeder in Dubai — over het leven, actualiteit en alles wat daartussen valt.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Jasmina Borgeld: “Mijn vader missen – tussen boosheid, schuldgevoel en dankbaarheid”
Jasmina Borgeld: “Wie bij leven niet kwam”
Jasmina Borgeld: “Het afscheid dat ons leven voorgoed veranderde”