Borstvoeding.. You love or you hate it!!?
Welk gevoel krijg jij bij borstvoeding geven?
Hier ben ik weer.. terwijl ik huilend in bedje lig. Is dit dan echt de laatste keer borstvoeding geven?Ondertussen is Jaylinn ook wakker en kruipt ze dicht tegen mij aan.. Een dagje thuis blijven, moe van 4 dagen school en BSO.. maar ook omdat ik het even nodig heb (egoïstisch he!?) Yara heeft gisteren de 5 maanden aangetikt.. Stop de tijd, dit gaat mij allemaal te snel!!!
Bij Jaylinn wist ik niet wat er komen zou. Baby, borstvoeding, ja spannend allemaal en zullen zien of het lukken mag en wat het allemaal brengt. Hopelijk lukt het 6 weken dat leek mij een erg mooi doel. Na de geboorte mocht ik haar direct aanleggen. Ja dit ging goed... eenmaal thuis gekomen ging de kraamhulp weer op tijd weg want ze was er de bevalling bij. En ja toen waren wij de rest van de dag alleen.. ik weet nog dat ik haar een aantal keer verkeerd had aangelegd. Dit resulteerde in bloedende tepels en een hel met aanleggen en geven. Als ik er weer aan denk.. dan voel ik die pijn. Maar ik wilde.. Ik had opeens zo'n drang om door te zetten. Na 4 dagen kwam de kraamhulp en zag mij in de ochtend in bed zitten. Ik vervloekte de borst voeding. Ik kan dit niet!! Het leek alsof ze mijn tepels eraf getrokken had, zo pijn. Tepels waren stuk, vol met kloven en bloed. Maar ik wilde doorgaan. 1 keer gekolft en die dag durfde ik het daarna weer aan om aan te leggen. Het deed zeer, maar na de voeding waren er geen plekjes meer en leken mijn borsten er opeens helemaal klaar voor. Ja dit gaan wij rocken!!! Stuwing, pijnlijke borsten, lekkende tieten. Ja dit had ik er voor over.. Ik ga dit doen. Ik keek op dag 6 in de spiegel en ik riep de kraamhulp of Job naar mij toe, wil je een foto maken van mijn borsten?! Ik zag inplaats van een cup 75b zeker een cup D en stond dansend in de badkamer. Job kijk nu... Ik heb gewoon 'Tietennnnnn' , 'Memmenn' 'Meloenen' 'dikke vette jongens... Ik dacht aan het liedje: 'Er zijn chickys met dubbel D in de tent.. wat wat wat wil je doen dan? Wat wat wat wat wil je doen.....?
Nou inderdaad!! Wat wil je doen? Ik ga door met borst voeding geven. Het lukte. Ze waren vol. Ze waren groot. Jaylinn was tevreden.. 4 weken, 6 weken (he mijn doel is behaald) 8 weken, 12 weken maar in week 12 merkte ik dat mijn borsten wel veel minder aanmaakte en dat het eigenlijk voor Jaylinn niet meer voldoende was.. ook moest ik alweer bijna werken. Kolven merkte ik was niet mijn ding.. ontevreden meisje, stress van weer gaan werken.. ik zag mijn cup D verdwijnen.. maar het ging niet meer, het was goed zo.. wie weet tot ziens borst voeding. Mijn kleine meisje dronk uit flesjes en was tevreden. Ze dronk uit mijn borsten en was dit niet. Ja het was goed zo...
Wat een trots.. ik mag weer mama worden. Ik mag weer van het begin aan beginnen. De onzekerheid, de stress, alles wat er bij komt kijken. Ja ook de borst voeding. Wat gaat er deze keer gebeuren?! Mijn kleine meisje Yara was geboren en direct ging het goed. Het deed wel zeer.. maarja, dit had ik voor mijzelf gewoon bedacht. Dit hoort erbij. Man man man dit was het. Wat gaat alles weer naar de achtergrond. Want auw.. wat kan het toch zeer doen op het begin. Maar weer die beloning.. en weer dat liedje dansend zingend en springend bekijk ik mijn lichaam. Hier zijn twee prachtige meisjes uit geboren en mag ik nu alweer een meisje van voeden. Wat een geluk. Wat een fantastisch gevoel. Maar zo gek. Soms vervloek ik het. Je kan niet even weg. Uiteten? Nee onhandig.. kolven. Plannen. Dat was niet mijn ding. Job begreep er denk ik soms niks van. "Geef maar een fles.. het gaat niet meer. Een fles riep ik dan daarna? Nee joh gek!! Ik geef borstvoeding." Bij Yara gingen de gevoelen op en neer. Wel niet? Wel niet? Jaylinn wilde ook aandacht, zat ik weer te voeden. Ik kon 'niks' want ik moest voeden. Het doet zeer, maar he vandaag weer niet. Na het verhelpen van haar tongriempje en lipbandje ging het sowieso wel goed. Ik voelde mij sterk, volle borsten, geen plekjes op mijn gezicht, maatje 36/38 opeens & het ging eigenlijk wel. En nu kijk ik vol trots 5 maanden en geef nog steeds borstvoeding. Of is het toch echt over nu? Ze zijn klein en minder vol. Alle emoties die op een neer gaan. Ik haat het.. Ik wil het!! Zo word ze niet ziek en dit is niet voor niks dat vrouwen dit mogen geven. Nee ik wil niet meer, flesje is ook hartstikke goed. Een rollercoaster aan gevoel.
Oproepje: Rappers of zangers in de zaal die een powerlied kunnen schrijven over chickys met een kleine cup b/theezakjes in de tent?! Maar die zich wel powervrouw voelen... Lalalalaaaaa
Ik merk dat Yara er niet meer genoeg uithaalt. Lieve Yara ondertussen ben ik gewoon weer aan het werk. Werden 6 weken gewoon iets van 24 weken!! Wauw.. Wil je alsjeblieft nog heel even doorgaan? Al is het nog maar 1 voeding. 1 slokje. Ik kan er dit keer nog geen afscheid van nemen. Zullen wij dit samen alsjeblieft nog heel even rocken? Please.......
Zijn er meer moeders die dit zo hebben ervaren? Wanneer stopte jij? Of was het voor je kindje genoeg? Ik hoop dat ik vanavond een borstvoeding mag geven & dat ik daarna met een jank film, buggles en smeerkaas en een wijntje op de bank plof en even lekker een potje ga huilen bij Job.
Ik haat het.. maar ik wil het....
Mama_El83
Ik stopte met borstvoeding rond de 12 weken maar dat was eerder noodgedwongen dan eigen keuze. Sophie accepteerde de fles niet, terwijl ik toch echt weer aan het werk moest/wou. En toen ze 7 dagen flesvoeding had gehad met afgekolfde melk, heb ik weer borstvoeding gegeven in de hoop dat ze accepteerde. En ze accepteerde het! Alleen na 1x borstvoeding accepteerde ze de fles gelijk niet meer 😔 dus borstvoeding eigenlijk vanaf dat moment gestopt, heb nog wel even 3 dagen gekolfd, en daarna gestopt. Zolang jij je goed voelt bij het geven van de voeding en je dochter ook waarom stoppen? Wat ze mist kun je dan toch alsnog via de fles geven? Doe wat voor jou en haar goed voelt🤗