Onze eerste vliegreis met een dreumes was een drama

Mijn man en ik hebben al best veel gereisd in de 12,5 jaar die we al samen zijn. Maar voor de eerste keer vliegen met een kind is wel een dingetje. Je moet niet alleen veel meer spullen mee sjouwen, maar ook een kind tevreden zien te houden voor een paar uur. Afgelopen zomer, net voor onze vakantie, is Bo 1 jaar geworden. Op een paar nachtjes weg naar de Veluwe na, waren we nog niet met haar op vakantie geweest, dus we wilden sowieso graag een reis maken en de zon opzoeken. Wij besloten om naar Curaçao te gaan. We waren daar zelf al twee keer geweest en mijn man heeft er familie wonen. Zon gegarandeerd! En weinig problemen met corona. Zo gezegd, zo geboekt. Maar dat betekende een vliegreis van 10 uur met een dreumes van 1 jaar.

Verrassing op de heenweg

Op 18 augustus vlogen wij om 15:00 uur met KLM naar Curaçao. De vlucht duurt ongeveer 10 uur. Onze dochter was net 1 jaar oud en daarom te oud/te groot om in aanmerking te komen voor een vliegtuigbedje. Kinderen mogen tot hun tweede verjaardag gratis meereizen op schoot. Maar een vlucht van 10 uur met een dreumes op schoot die het staan heeft ontdekt en dus niet meer stil wil zitten, wat gaat dat worden? Wat boften wij dat het vliegtuig niet vol zat en dat de plek naast ons leeg bleef. Remco’s zus, tante van Bo, ging mee op vakantie met haar twee dochters en zaten op de rij achter ons. Bo kon lekker haar ding doen en stond de hele vlucht op haar stoel te gluren naar haar nichtjes en tante. O, wat een lol had ze!

Oververmoeid bij aankomst

We vertrokken om 15:00 uur. Dat bekent dus dat je pas om 1:00 Nederlandse tijd landt. We hoopten dat Bo na de avondmaaltijd zou gaan slapen, maar Bo is een kind dat niks wil missen. Na enige tijd viel ze precies in mijn armen in slaap toen ik al een poosje stond te trappelen om naar het toilet te gaan. Na een half uur hield ik het niet meer en helaas lukte het me niet haar over te leggen op de stoel. En dus was zij weer wakker. Toch bleef ze vrolijk tot vlak voor het landen. Toen ging haar kaarsje uit. Wij zaten ver achterin het vliegtuig, dus helaas duurt het dan even, voordat je het vliegtuig uit bent en sta je nog een poosje te wachten bij de douane. We hadden gelukkig de draagzak bij, maar omdat we niet door konden lopen werd ze steeds wakker, wat resulteerde in veel gehuil. We werden opgehaald door familie, maar tussen de tijd van het landen, de douane en uiteindelijk aankomen in ons vakantiehuis zat nog wel een paar uur. Om 4:00 uur Nederlandse (22:00 uur plaatselijke tijd) kon Bo eindelijk gaan slapen!

Last van het tijdsverschil

Onze vakantie van twee weken was fantastisch. We hebben lekker gezwommen, gegeten en geluierd. Precies zoals een vakantie hoort te zijn. Bo deed het ook super goed. Het enige nadeel was, dat ze veel last had van het tijdsverschil. ’s Avonds weigerde ze om te gaan slapen. Ze ging steeds staan in haar bedje en hield zichzelf zo lang wakker tot ze overstuur raakte. We hebben op vakantie vele rondjes met de kinderwagen gelopen om haar in slaap te krijgen. Gelukkig sliep ze de meeste nachten verder wel door. Zoals altijd komt aan alle vakanties een eind en maakten we ons klaar voor de terugweg. De nachtvlucht. Zal ze gaan slapen?

Nachtvlucht terug naar huis

Onze terugvlucht met KLM vertrok om 21:00 uur. Voordat we op reis gingen hoorden we veel positieve verhalen over een nachtvlucht met kinderen. Maar het slapen op vakantie ging best lastig en in het vliegtuig heb je natuurlijk geen beschikking over de kinderwagen. We hoopten dat de stoel naast ons weer leeg zou blijven. De stewardess gaf aan dat hij waarschijnlijk leeg was, maar dat het lastminute altijd kan veranderen. Nog geen minuut stond er iemand naast ons om zijn plekje te claimen. Balen! Maar gelukkig was het vliegtuig niet vol en regelde de stewardess dat de man ergens anders kon zitten, zodat wij een extra plekje hadden voor Bo. Ik weet niet wie daar uiteindelijk blijer mee was. Die man of wij.

Ze bleef maar huilen

Om 21:00 uur steeg het vliegtuig op. Eenmaal in de lucht kregen we eerst nog een maaltijd. Na de maaltijd lieten wij een flesje melk warm maken voor Bo. Maar slapen ho maar. Zelfs met een dekentje en haar knuffels gunde ze zichzelf geen slaap. Ook een extra fles melk hielp er niet aan. Na enige tijd was ze zo oververmoeid dat ze begon te krijsen. Ik heb haar in de draagzak gedaan en ben in het tussenstukje bij de wc’s op en neer gaan bewegen in de hoop dat ze eindelijk in slaap zou vallen. Het leek te helpen, maar zodra ik stopte met lopen of terug wilde gaan zitten, zette zij het weer op een krijsen. De grootste nachtmerrie van iedere ouder. Je voelt je enorm bekeken en machteloos. Ik had al hoofdpijn voor het vliegen, dat werd alleen maar erger. Bo is totaal geen huilbaby, ook nooit geweest. Als klap op de vuurpijl kwam er een vreemde vrouw van een paar rijen achter ons vragen of zij anders even met ons kind moest gaan lopen (ja, echt!). Ik stond paf! Als een moeder haar kind dat overstuur is niet kan troosten, lukt het een vreemde al helemaal niet.

Hulde voor het personeel

Na een aantal mislukte pogingen om Bo in slaap te wiegen, ging Remco met Bo helemaal achterin het vliegtuig zitten. Een steward bood hem koffie aan. Het personeel was zo ontzettend lief en behulpzaam. Dat was enorm fijn. Ik nam het na een tijdje van hem over, want op zo’n moment kan ik toch absoluut niet slapen. Na uren bloed, zweet en tranen lag mevrouw eindelijk te slapen tussen ons in. Dat wij op het puntje van onze stoel zaten en geen oog dicht deden was maar even zo. Het was eindelijk stil.

Onze volgende reis

Je vraagt je misschien af of we nog een keer zo’n lange reis zouden maken met het vliegtuig? Daarover kan ik kort zijn JA! De heerlijke dagen op vakantie wegen absoluut op tegen het drama in het vliegtuig. We willen Bo graag de wereld laten zien en mooie herinneringen met haar maken. Of we het volgende keer anders aanpakken? Misschien. Op een intercontinentale vlucht (met tijdsverschil) zullen we waarschijnlijk wel kijken naar de vluchttijden en als we nog eens ver weg gaan voor haar 2e verjaardag zou ik absoluut kijken voor een extra stoel. Daarnaast ben ervan overtuigd dat het niet altijd zo hoeft te gaan. Wij hebben onze vuurdoop maar gehad, hoeveel erger dan dit kan het worden? *Afkloppen ;-)

Ps: Sorry mensen in het vliegtuig als we jullie wakker hebben gehouden!

Tips

Heb jij ook een kind zichzelf weinig slaap gunt of op andere plaatsen moeilijk in slaap komt? Een paar tips waar je rekening mee kan houden:

Kijk van tevoren naar de vluchttijden en boek indien mogelijk een vlucht waarbij je overdag vliegtNeem zijn/haar slaapzak mee van thuis en zijn/haar favoriete knuffels Kies een plek in het eerste gedeelte van het vliegtuig, zodat je er sneller uit bent als je geland bent. Dan ben je ook sneller door de douaneNeem voldoende melk, snackjes of (nieuwe) speeltjes mee om je kind tevreden te houden tijdens de reis

Mocht het jou nou ook overkomen dat je kind (veel) huilt tijdens de vlucht, moet je maar denken dat je niet de enige bent die dit overkomt. Er zitten vast meer ouders in het vliegtuig die het ook al eens hebben meegemaakt. Don’t worry en relax. Geniet van je vakantie!

Volg onze avonturen via @theworldatourlittlefeet