Cinque Terre, Tips per stad

 Je kunt de trein nemen vanuit La Spezia en binnen 10 minuten uitstappen in Riomaggiore. De trein kan vol zijn, maar zorg ervoor dat je een plekje bemachtigt, vooral als je met kinderen reist. Gelukkig geven mensen meestal nog wel wat ruimte. Om bij het uitkijkpunt van deze stad te komen, moet je onder het spoorwegviaduct doorlopen richting de haven. Wij zijn eerst de stad ingegaan voor een lekkere kop koffie en een smakelijk stuk pizza voor Ayla. Hier is een tip voor de dag: maak je kind blij. En dat deden wij met deze pizza bij Caffè-Restaurant Il Maggiore Riomaggiore (waar je ook koffie en nog veel meer lekkers kunt krijgen).

Omdat iedereen tegelijk uitstapt, is het in het begin behoorlijk druk, maar al snel verspreidt iedereen zich in de straten, waardoor je ruimte hebt om te wandelen. Er is een hoofdstraat die we omhoog zijn gelopen, waarna we een steil pad richting de haven hebben genomen. Per ongeluk kwamen we uit bij een speeltuin met een prachtig uitzicht over het hele dorp. Hier scoorden we ook punten bij Ayla. Ik kon rustig met Nilo rondlopen in de draagzak en genieten van de omgeving, terwijl Tom zich uitleefde met Ayla in de speeltuin. Link naar de speeltuin in Riomaggiore: 

https://goo.gl/maps/b1pqH2weGHy2sokR7 

Na een tijdje in de speeltuin te hebben doorgebracht, zijn we naar de haven gegaan. Je moest onder het station door, waar enkele kleine trappetjes waren. Gelukkig waren er genoeg mensen door het toerisme die zich aanboden om te helpen met het tillen van de buggy. Dus uiteindelijk lukt het wel, hoewel het soms wat moeite kost. We waren blij dat het geen hoogseizoen was, anders zou het lastig zijn geweest.

We besloten om gesplitst op verkenning te gaan om de mooiste plekken te zien. Ik ging vaak alleen met de camera naar de lastigere plekken om mooie foto's te maken, terwijl Tom bij de kinderen bleef. Daarna nam hij vaak Ayla mee op avontuur naar die plekken. Dus uiteindelijk bezoeken we alle plekken, maar het kost wat meer tijd dan vroeger. Toch lukt het wel.

Rond het middaguur vertrokken we naar het tweede dorpje, waar we wilden lunchen. Ik had gelezen over de tent Nessun Dorma, die volgens hun online vermelding om 4 uur zou openen. Toen we daar aankwamen, zagen we echter mensen zitten en gingen we ernaartoe. Er stond een rij, en wat bleek, de tent was overdag gesloten, maar je kon er wel een cursus pesto maken doen en ze hadden hun take-awayhoek open. Tom liep verder naar boven en ontdekte daar een speeltuin. We sloegen dus twee vliegen in één klap: lekker eten en een speeltuin voor Ayla. Naast de speeltuin waren er ook picknicktafels en een parkje om te zitten. Dus als je 's avonds niet urenlang in de rij wilt staan om hier te eten, ga dan voor de take-away en zoek een plekje aan een picknickbank of op een schommel en geniet van de heerlijke bruschetta's. Het is eigenlijk meer een borrelrestaurant dan een plek om warm te eten, maar het uitzicht is geweldig. Dus ik stond in de rij en bestelde de meest gevulde bruschetta's, meloen, burrata salade, smoothies en biertjes, zodat we konden genieten van het heerlijke eten in de schaduw van de speeltuin. Ayla was blij, wij waren blij. We hebben nog geprobeerd om 's avonds online in de wachtrij te staan voor Nessun Dorma, maar de menukaart kwam erg overeen met de take-awaykaart en we wilden gewoon veel verschillende dingen proberen, dus we hebben ons afgemeld van de lijst. Dus als je 's avonds daar wilt eten, meld je dan op tijd aan via hun online app op hun website: https://www.nessundormacinqueterre.com/. Dan krijg je een plekje in de wachtrij en kun je uiteindelijk genieten van een plekje op het terras met een adembenemend uitzicht! Oh ja, en de bruschetta's zijn goed gevuld en lekker!

Na de lunch begaven we ons de stad in. Boven aan het dorp is een prachtig plein met een mooie kerk. Eigenlijk heb je overal waar je in het dorp komt een prachtig uitzicht, of het nu op de gekleurde huizen, de zee of de imposante gebouwen is.

Tussen de huizen door zagen we een schattig terras, maar we konden even niet de ingang vinden. Toen zagen we echter een bijna leeg terras waar biologische wijnen werden geserveerd. We vroegen ons af waarom er niemand zat. We namen plaats en werden vriendelijk geholpen. We genoten van heerlijke lokale wijnen en een plankje met plaatselijke lekkernijen. Het terras bevindt zich prachtig tussen de bomen en heeft een knusse sfeer. Het terras heeft verschillende niveaus, wat erg leuk is, maar het lijkt een beetje verstopt. Het personeel was vriendelijk en bouwde zelfs een kussenbedje voor Ayla, omdat ze in slaap was gevallen in de draagzak. Hier is de locatie van het terras: https://goo.gl/maps/Xn5QdbnPHEaCpfdk9.

Omdat we hadden besloten om niet bij Nessun Dorma te eten en het stadje vrij klein was, namen we de trein terug naar Riomaggiore. Daar liepen we gewoon door de hoofdstraat en streken neer bij Pizzaria Da Dulin: https://goo.gl/maps/wridYPkFJqkSU7s3A. Eerst wilden we eten bij een ander restaurant met een prachtig uitzicht op de haven, maar zij waren niet erg enthousiast over een buggy. We werden min of meer genegeerd, wat echt het enige moment in heel Italië was waarop men niet enthousiast was over kinderen. Tom wilde graag vis, omdat we toch aan het water waren, en we maakten een goede keuze door door het dorpje te lopen. We genoten van heerlijke pasta's en goede vis. Ik heb nog nooit Ayla zo zien genieten van een bord pasta. Ze kreeg een flinke portie en had het binnen de kortste keren op.

We merkten wel dat zodra de terrassen om 19.30 uur opengingen, ze meteen vol liepen. Het was dus niet gemakkelijk om een plekje te vinden. Als je tijdens het hoogseizoen gaat, is het echt aan te raden om van tevoren een plekje te reserveren.

Ons plan om vroeger op te staan en de vroege trein te nemen, lukte totaal niet. Gelukkig vonden we het laatste parkeerplekje in de parkeergarage naast het station, zodat we lekker dicht bij het station zijn. Aangezien onze trein pas rond half 11 vertrekt, gaan we meteen naar Vernazza en laten we de steile klim naar Corniglia achter ons. We denken dat 4 dorpjes met kinderen wel genoeg is, en vanmiddag kunnen we dan eindelijk naar het strand. Ik kijk er echt naar uit.

We wandelen wat heen en weer in het dorpje. De zon schijnt fel en Ayla wil een nieuwe "zonnepet", want de petten van The New Chapter zijn blijkbaar te klein voor haar hoofd. Nou, dat gaan we als eerste regelen. Vanaf het station loop je heel gemakkelijk naar het water, en er is een markt met vers fruit en kleding, wat zorgt voor drukte in de al niet zo grote straat. We wachten even, smeren ons nog eens goed in en gaan dan pas naar het strandje. Nog niet alle tentjes zijn open, maar het is al bijna half 12 en veel zaken gaan om 12 uur open. We volgen de drukte, mensen dwalen al door de straatjes. Dus ook hier geldt weer, neem de tijd en laat je niet haasten door de massa. Ik heb gelezen dat je bij huisnummer 26 of 27 het plein op moet gaan om van daaruit naar een plek te wandelen met een prachtig uitzicht op het stadje. Voor dit wandelpad heb je de Cinque Terra kaart nodig. Let op, dit pad is NIET geschikt voor een buggy, dat hadden we al verwacht. Dus Tom gaat lekker met Ayla bij een tentje zitten, terwijl ik Nilo meeneem in de draagzak, aangezien hij meestal dan in slaap valt. Het is nog een flinke klim en vol in de zon, dus zonnebrandcrème en een pet zijn nodig.

Het uitkijkpunt is druk, maar ook hier is geduld nodig. Maak je foto's en ga daarna weer lekker terug. Geniet van het uitzicht en de mensen die op de rotsen in het water liggen. Ik zou hier graag willen liggen, maar met kinderen is dat niet zo verstandig. Eenmaal terug op de begane grond komt de pizza op tafel, bestel ik een glas wijn en gaat Tom met Ayla de wandeling doen. Wanneer ze terugkomen, wandelen we nog een keer door het dorpje en nemen we de trein naar het dorp met het grootste strand.

Een dorp dat vooral langgerekt is, met grote, uitgestrekte stranden en veel parasols. Zelden zie je stranden zo netjes opgeruimd als hier. We zijn eerst gaan lunchen aan het water en daarna hebben we twee ligbedden met een parasol genomen. Helaas was er vooraan geen plek meer, dus belandden we op de derde rij. Hierdoor konden we weinig foto's maken van spelende en zwemmende mensen, omdat je echt bij je spullen weg moet zijn. Dus als je vooraan wilt zitten, kom dan vroeg. En ja, het kost wat geld, maar een schoon strand en heerlijk liggen onder de kleurrijke parasols geven je echt het ultieme vakantiegevoel. De strandtent waar we zaten en lunch hebben gegeten is Beach Bar Stella Marina, en ze hebben ook speeltoestellen voor kinderen. Dus het was ook geweldig voor Ayla. https://goo.gl/maps/BodHeF89p7FAtrfq8 Als je één of meerdere ligbedden boekt, mag je gebruikmaken van hun douches, kleedruimtes en toiletten. Dat is echt super handig. Ze hebben ook een nette en ruime verschoonruimte voor baby's. Dus het is zeker een aanrader als je met kinderen bent.

Rond half 7 gaan we het strand af, omdat de zon bijna achter de bergen verdwijnt en we op tijd een plekje willen vinden. We lopen door de tunnel naar het andere deel van het dorp. Op zoek naar een restaurant vinden we een tent met leuke lampjes en ik ben meteen verkocht. Ook hier serveren ze heerlijke visgerechten. We maken er nog even gebruik van, want in Toscane verwachten we minder verse vis. We hebben Ayla in de draagzak gedaan vanaf het strand en ze is in slaap gevallen, dus hebben we haar tijdens het eten in de draagzak gehouden tot haar eten klaar was, zodat ze even kon rusten voordat ze ging eten. Na het eten wandelen we nog door de straatjes terug naar het treinstation, en nu komen we weer langs een speeltuin. Gelukkig heeft Ayla deze niet gezien, maar ik heb hem wel onthouden voor ouders die hier nog naartoe gaan met hun kinderen. Het was half 10 en we vonden het wel genoeg geweest, dus we wilden naar huis zodat de kinderen konden slapen en wij ook. https://goo.gl/maps/QBbgWZQjDgsCVFtv8

Na 8 uur is de trein bijna leeg, in tegenstelling tot de drukte overdag. Lekker rustig pakken we de trein terug naar La Spezia, waar onze auto's staan.

We vonden 4 van de 5 dorpen prachtig. Misschien hadden we graag nog een wandeling tussen de dorpen willen maken voor een nog spectaculairder uitzicht, maar dan hadden we langer moeten blijven en het weer mocht dan wel 5 graden koeler zijn. Bovendien zijn we geen ervaren wandelaars en met één kind wandelen is een stuk makkelijker dan met twee. Dus kozen we voor gemak en ontspanning. Dat is ook zeker mogelijk. Als je vragen hebt over ons verblijf, aarzel dan niet om ze te stellen.