In heel Nederland heeft geen enkele mama zo'n zondagmorgen gehad als ik

Afgelopen weekend had ik een heerlijk weekend. Nou is elk weekend fijn, maar dit weekend was wel heel bijzonder...

Zaterdagavond ben ik lekker uit eten geweest met het hele gezin. Buiten. Op het terras. Daarna direct alle kinderen in bed gestopt en hebben ik en mijn man plaats genomen op de bank. Je kent het wel: filmavondje. Niets bijzonders hoor ik je denken. Dat klopt. Wacht maar af.

23.30, ik gaap en we duiken ons bedje in. Na een goede nacht, staat mijn man op en hij roept de kinderen. Daaggg, het is zondag hoor! Ik blijf liggen terwijl ik ze allemaal hoor schuifelen en morrelen. Wat een ellende. Mijn man staat nooit vroeg op. Nooit. Hij moet altijd letterlijk uit bed getrapt worden. Wat is er toch aan de hand?

Na tien minuten komt de hele bende de slaapkamer ingerend. 'Fijne moederdag, maaamaaaaaa!'. Versuft doe ik mijn ogen open. Ik neem alle 17 de tekeningen in ontvangst met een dikke grijns. Binnen no time staat er een ontbijtje op mijn bed met gekookte eitjes, zelfgebakken broodjes, verse aardbeien, kaas, salami, yoghurt, fruitige sap en romige cappuccino's. 'Dank jullie wel, wat lief', zeg ik smiechterig. En ik grijns weer van oor tot oor. Met veel plezier neem ik alle cadeaus in ontvangst: een heerlijk badpakket, een onwijs mooie ring en een handtasje (die wilde ik al heel lang). Ik bedank iedereen herhaaldelijk en knuffel het hele gezin. Ik kleed me aan en vraag of ik dit volgende weekend ook krijg. 'Ja, daar kan je naar fluiten. Alleen met Moederdag doen we dit'. Ik stik van het lachen en zeg:  'Daarom, volgende week is het Moederdag!' Mijn vent slaat dicht, zucht en krabt zich achter de oren.