Ik mis sommige van jullie.

Ik ben zo iemand die wel leest en reageerd, maar bijna nooit blogd.

Een tijd geleden wilde ik hier afscheid nemen op mama plaats omdat ik het simpelweg gewoon niet meer zo leuk vond.

Toen werd ik op een fb pagina gewezen en sta daar als mijzelf bekent ;)

Daar zet ik weleens iets op, wat ik hier niet wil plaatsen omdat dat een besloten groep is en ookal ken ik die meiden niet persoonlijk, ik ben blij met hun reacties en dat ik een kijkje krijg in hun levens.

Maar daarna kwamen er meer blogs.

Sommige waar gebeurd.

- vooral Loes haar verhalen lees ik. De laatste reis van je moeder, helaas weet ik hoe je je voelt, maar je schrijft zo mooi, ik vind het knap dat je alles met iedereen hebt willen en kunnen delen. Ookal is het nu misschien nog wel moeilijker, jij komt er wel, daar ben ik van overtuigd.

- de verhalen van Sanne over Julliette, wat mooi schrijf je over haar, over jouw gevoel. Jouw meisje heeft dezelfde sterfdag als mijn moeder, dus ook ik kan mij in sommige dingen vinden. Al is het bij jouw in de verkeerde volgorde, je kinderen horen eigenlijk gewoon jouw te overleven.

Ik vind het superknap hoe jij dit doorstaat en allemaal mooi verwoord.

- Maud las ik ook, ben ze na hier op fb gaan volgen. Ze is gestopt met schrijven, maar ze schreef mooi en ook dat vind ik knap dat je dat altijd zo mooi geschreven hebt.

(Bijna vergeten) ik ben begonnen met de verhalen van mama mup over het zusje van.

Ben nu nog benieuwd naar hoe het verder is gegaan, is de tweede bij jullie nog gekomen? En hoe is  sanne daar mee omgegaan of juist niet?

Daarna kwamen de fictie verhalen.

Het begon met Joost. Ow wat had ik daar lol in. Leuk geschreven en dan de reacties, die waren eigenlijk nog de reden om nog eens terug te gaan naar het verhaal. Want er werd op in gespeeld en het werd steeds gekker en ze wilde niet geloven dat het niet echt was, toet hij ineens 4 kinderen had.

En eerlijk is eerlijk, de schrijver joost heeft heel wat zooi over zich heen gehad.

Jammer genoeg heb ik destijds meegekregen wie de schrijver is. En dat zal ik niet zelf vertellen.

De fb groep waar je van lid moet zijn volg ik niet, maar ik volg het verhaal nog steeds.

Dus bij deze wanneer komt het volgende deel haha.

Alle gekheid op een stokje natuurlijk. Want ik vind je schrijft hoe en wat en wanneer je zelf er zin in hebt.

En toen kwam het volgende fictie verhaal. Achter de ramen schijnt geen zon. En die is ineens zonder pardon gestopt. ( was verteld dat ze zou stoppen, maar wel het verhaal afmaakte geloof ik)

Dit is voor mij een film kijken zonder einde. Erg vervelend. En erg jammer.

Vandaar dat ik dus geen fictie verhalen meer lees.

En ook geen waargebeurde verhalen met deel 1 t/ m de volgende reeks.

Het word zomer, meer tijd buiten, minder op de ipad. Dus ook hier zal het wel komkommertijd worden.

Dus als je dit leest. Leuke schrijvers jullie mis ik een beetje op mama plaats.

Vind het nu veel met verwijzingen naar een andere site.

En dames die ik niet gelezen heb, sorry hiervoor.

Ik reageerde eerst trouwens met een andere naam. Maar toen ik een tijd terug bedacht misschien ga ik bloggen, heb ik hem verandert, om uiteindelijk toch weer niet te gaan bloggen