Ik kreeg kokend heet water over mijn buik

In een flat, gedeeld met een aantal kamergenoten, genoot ik van mijn studententijd. Ik studeerde Sociaal Pedagogische Hulpverlening en had net verkering gekregen met mijn nu huidige man. Ik hield altijd al van thee en warmte. Je kunt me gerust een koukleum noemen. Op een avond kreeg ik het koud en wilde ik graag een kruik maken voor mezelf. Die legde ik dan soms al in mijn bed, zodat het een beetje opwarmde. Een heerlijk gevoel om een warm bed in te kunnen stappen als het buiten zo kil is.

Ik zette de waterkoker aan en wachtte tot het kookpunt was bereikt. Ondertussen pakte ik er mijn kruik bij. het was zo'n rubberen geval met een zachte hoes erom heen. Met een voorzichtige beweging pakte ik de kruik en zette deze in de gootsteen. Dit deed ik altijd, omdat ik dacht, als hij omvalt dan valt het water in de gootsteen. De kruik liet ik niet los en ik goot het kokende water uit de waterkoker in de opening van de kruik. Wat er precies gebeurde kan ik me niet meer herinneren, maar op de één of andere manier viel de kruik om en kolkte het kokend hete water niet de gootsteen in, maar over mijn buik.

Volgens mij gilde ik heel hard en instinctief trok ik de kleding van de wond af. Iets wat je beter niet kunt doen, omdat je dan je huid lostrekt. Ik wist het wel, maar mijn eerste reactie was dat het water van mijn huid moest en de kleding voelde kokend heet. Mijn vriend kwam aanrennen en schrok heel erg. Ik ben toen volgens mij een tijd onder de douche gaan staan met mijn kleding aan. Dat was iets wat ik wel had onthouden, altijd koelen. 

Omdat de wond er niet goed uitzag reden we naar de Eerste Hulp. Daar aangekomen moest ik lang wachten terwijl de wond veel pijn deed en brandde. Ik had echt het idee dat de verbranding nog even doorging daar in die wachtkamer. Toen we eindelijk aan de beurt waren constateerde de arts een tweedegraads verbranding. De plek was denk ik 10 cm groot en zag er heel rood en aangedaan uit. Het werd behandeld met vette zalf en gaas. Dit moest ik de komende weken telkens opnieuw aanbrengen. 

Ik heb nog een tijd last gehad van de wond, want hij zat net onder mijn navel rechts, precies bij de broekband. Wonder boven wonder is hij zo goed genezen dat er nu nauwelijks nog een litteken te zien is. De huid ziet er iets anders uit, maar als ik er niets over zeg valt het niet op. Ik ben dankbaar dat het zo is afgelopen, want het had heel anders kunnen gaan. 

Sinds het kruik ongeluk heb ik nooit meer een heet water kruik gemaakt. Ook niet voor mijn zoontje in de kraamweken. We hebben een elektrische kruik aangeschaft en wanneer het nodig was maakte mijn man de kruiken. Ik vertrouw het niet meer en ben sindsdien nog tien keer voorzichtiger met heet water. Daarnaast heb ik me daarna weer goed laten voorlichten over wat te doen bij verbranding. Het is slim om je daar eens in te verdiepen. 

Heb jij ook weleens een ongeluk gehad met heet water?