9 maanden geleden
4 antibiotica kuren verder een opname en ct-scan.
Hopelijk blijft het nu een tijdje stabiel
Inmiddels 4 antibiotica kuren verder voor Kyano, hij knapte maar niet op en na z'n 3e kuur werd het zelfs naar de huisartsenpost en opname, waar hij vervolgens weer aan de antibiotica moest. De avond dat we met hem naar het de hap moesten heeft Kyano ons echt weer even flink laten schrikken, zn koorts werd uit het niets boven de 40 graden, waarna hij heel raar en oppervlakkig begon te ademen en hij geen contact meer met ons maakte en helemaal dwars door je heen keek, ook zakte hij zo door z'n beentjes heen, super eng...
In het ziekenhuis bleken z'n ontstekingswaardes weer torenhoog te zijn en zelfs de arts schrok hiervan en wij kregen gelijk flashbacks naar alle nare tijden rondom z'n hersenvliesontsteking.
Gelukkig lijkt de antibiotica voor nu snel aan te slaan.
Inmiddels zijn we een week na z'n 4e kuur en hopelijk gaat het dit x wel wat langer goed, hij staat nu ook op de lijst voor buisjes want elke x doen z'n oortjes ook weer mee.
We hebben van onze 3 weekjes die we hadden gepland op de camping toch nog 5 nachtjes kunnen slapen, super dankbaar hiervoor.. vooral voor de oudste 2 kids fijn, want ze hadden gerekend op 3 weken camping en de eerste 2 weken vielen al helemaal weg hierdoor. De derde week zijn we dus naar de camping gegaan waarin we wel na 1 nacht alweer voor Johan naar huis moesten, helaas reageert zijn lichaam na alle chemo/operatie niet altijd even fijn (hij word soms ineens ziek, het lijken echt aanvallen waarin hij helemaal niet goed word, zweten/lijkbleek/benauwd/misselijk en overal pijntjes) waardoor we thuis zijn gaan slapen en even opladen voor de laatste 4 nachtjes vakantie vieren, we hebben toch nog even heerlijk genoten met elkaar.
Ook ct scan is vorige week geweest in het Wilhelmina Kinderziekenhuis en dit heeft Kyano echt zo goed gedaan, hij deed het maar weer "even", en was vooral heel erg onder de indruk van alles.
Natuurlijk in de scan was het wel even heel hard huilen en schreeuwen, je armpjes boven je hoofd lukte je met je erbse parese arm helemaal niet en dit voelde niet fijn, gelukkig mocht mama met een mooie schort aan bij je blijven en tegen je praten en zingen. Morgen krijgen we hiervan de uitslag spannend weer...