Het vervolg..

Ondertussen lag er nog 1 embryo in de vriezer in Nederland. In overleg met de arts hebben we besloten deze te laten verplaatsen naar België, zodat deze ook meegenomen kon worden voor het biopt tijdens onze eerste PGT-poging.

Op vakantie kregen we na een aantal mailtjes bericht dat alles geregeld was; er hoefde alleen nog betaald te worden. Mijn broertje regelde dit voor ons vanuit Nederland, omdat wij in Sri Lanka waren. Op 7 oktober komt de menstruatie door en kan ik bellen naar Gent om bloed te laten prikken! Dit kan ook in Nederland, maar dan moet je zeker weten dat alle uitslagen op tijd zijn, en dat gebeurt niet altijd. Daarom kozen we ervoor om op en neer te rijden naar België, zodat we daar geen stress van hebben.

Op 9 oktober kan ik bloedprikken en krijgen we 's middags te horen of we mogen starten met het prikken van de hormonen. En jaaa!! Alles is goed en we kunnen beginnen. Diezelfde avond zetten we de eerste spuit weer. Dat is wel weer even wennen! Maar we hebben er vertrouwen in en beginnen vol positieve energie!

We rijden op 15 oktober richting België en slapen een nachtje in het Van Der Valk hotel omdat we de volgende ochtend controle hebben om te kijken hoe het ervoor staat met de eicellen. Het ziet er goed uit, maar we moeten 2 dagen later weer komen. Gelukkig kan mama mee. Ik vertrek om 4:00 vanuit huis; onderweg stoppen we nog op de parkeerplaats bij de Mac omdat om 6:00 er hormonen gespoten moeten worden. Alles ziet er goed uit! De eicellen zijn gegroeid, en op 20 oktober is het tijd voor de punctie! 3x in 1 week naar België, dat is best pittig. Elke keer 3,5 à 4 uur enkele reis.

We vertrekken weer een avond van tevoren richting België, want voor de punctie mag je echt niet te laat komen, en omdat er zoveel file staat onderweg durven we het niet aan! Ook moeten we ons om 7 uur al melden in het ziekenhuis. De punctie zelf ging heel erg goed! Je kreeg elke keer een morfine shot waardoor ik eigenlijk niets heb gevoeld. Wel werd ik daarna ontzettend misselijk. Gelukkig heb ik via het infuus direct wat gekregen voor de misselijkheid en later ook nog voor de pijn. We krijgen bericht dat er 31 eicellen zijn aangeprikt en ze er 19 kunnen gebruiken om te bevruchten. Morgen bellen ze hoeveel er zijn bevrucht.

In de tussentijd is er weer het een en ander gebeurd. We hebben gehoord dat er 13 eicellen zijn bevrucht. Nu is het afwachten tot volgende week om te zien hoeveel embryo’s er zijn. In de tussentijd heb ik een nacht in het ziekenhuis gelegen met veel buikpijn, koorts, diarree, blaasontsteking en uitdroging. Vanuit huis hebben we contact opgenomen met Gent omdat als je koorts krijgt na de punctie dit kan duiden op een infectie. Ze wilden graag dat ik werd gezien, maar zo kon ik niet in de auto helemaal daar naartoe. We hebben onze eigen spoed gebeld en konden daar langskomen. Vanuit de spoed door naar de gynaecoloog voor een echo en vanuit daar een nacht op de AOA aan het infuus. Gelukkig ging het de volgende dag al beter. Een combinatie van alles bij elkaar! Nog herstellende van de punctie en daaroverheen buikgriep en blaasontsteking. Ik heb nog even een tijdje thuis goed aangesterkt en toen was ik weer de oude.

Ondertussen kregen wij bericht dat er 8 embryo’s waren ingevroren waarvan ze een biopt hadden genomen! Super spannend. Nu 8 weken afwachten op de uitslag hoeveel gezonde embryo’s er zijn. Op 5 december, veel sneller dan verwacht, kregen we al uitslag dat er 2 embryo’s gezond waren van de 9 (1 vanuit Nederland). Ik was hier best teleurgesteld over op dat moment, want ik was even lekker op vakantie om het hoofd leeg te maken en in januari weer te beginnen met de terugplaatsing, want zodra de menstruatie doorkwam kon ik bellen.

Als je wacht op je menstruatie duurt het altijd lang. Op 5 januari was het dan eindelijk zover. We konden bellen en direct diezelfde dag mocht ik beginnen met het slikken van hormonen 3x per dag. Op 17 januari reden we vanuit het werk door naar België om daar te overnachten. De echo in het ziekenhuis was goed nadat er voor de zekerheid ook een arts had meegekeken omdat ze de ‘trippel line’ niet duidelijk kon zien. Het baarmoederslijmvlies was dik genoeg, en als ook het bloed goed is, krijgen we vanmiddag telefoon om de terugplaatsing te plannen. Ondertussen zijn wij lekker Antwerpen ingegaan omdat we niet wisten wanneer we weer zouden moeten komen. Dan waren we tenminste nog in de buurt. Maar we krijgen 's middags telefoon! Alles was goed en op 24 januari is de terugplaatsing. Oooh wat spannend weer dit! De maandagochtend voor de terugplaatsing heb ik om 7:00 nog acupunctuur, direct door naar het werk om 2 dagen te werken, en weer richting België overnachten en woensdag 24 januari de terugplaatsing. Wel even hectisch allemaal, maar we hebben het gered zijn lekker in het hotel en hebben een lekker ontbijt erbij in de ochtend. De ochtend duurt het wachten erg lang. Ik ben bang dat ze bellen dat het embryo niet goed is ontdooid en het daardoor niet doorgaat. Maar gelukkig bellen ze niet en om 14:30 gaat de terugplaatsing door! Ook hebben we onze eigen arts, wat super fijn is. Het is een heel mooi embryo van 5.2AB kwaliteit wat al een beetje uit de ‘schil’ komt. Nu afwachten of het is gelukt.