1 maand geleden
DEEL 7: "De kanker is terug. Tumor in de buik"
Met onze 7 maanden oude baby naar oncologie, op bezoek bij papa…
Wij hoorden op woensdagmiddag dat het niet goed was en dat wij de dag erna ons moesten melden bij oncologie in het ziekenhuis in Sittard. Vanaf dat moment leefde we in een roes…
Weer die k*t ziekte terug terwijl mijn man niets gemerkt heeft. Niet ziek, geen andere klachten, helemaal niets. Een maand geleden zelfs echo gehad van de liezen omdat hij opeens veel pijn had, die niet overging na het leggen van ons terras. De machteloosheid en de angst komt weer op, het is opnieuw wachten, weer die onzekerheid, weer al die vragen door ons hoofd, hoe erg is het? Gaat hij dood? Maar al snel duwen we die vragen weg en proberen wij alle moed bij elkaar te rapen om er weer voor te gaan. Maar hoe doe je dat? Terwijl je niet weet wat je te wachten staat?
Al snel komt ook bij mij de gedachten daar gaat onze wens naar een tweede kindje… We besluiten nog dezelfde dag contact op te nemen met het ziekenhuis in Genk. Wij hebben daar in 2019 onderzoeken laten doen voor ons IVF traject, maar dat bleek niet nodig toen ons spontane wonder Renzo kwam. Maar nu wisten wij dat de kans op chemo heel groot was, dat voelde we aan hoe snel alles ging. Dus besloten wij seemen te laten invriezen nu het nog kan. Gelukkig konden wij twee dagen later terecht voor een gesprek en kon het inleveren van seemen beginnen tot het opstarten van de chemo.
Want ja, de dag erna moesten wij bij de oncoloog komen. Een aardige vrouw die de tijd voor ons nam. Ze legde in duidelijke taal uit wat er is ontdekt. Er is een tumor gevonden in zijn buik van 7 cm, vergelijkbaar met een tennisbal. Het betreft een lymfeklier die is uitgegroeid naar een tumor. De tumor ligt ter hoogte van zijn nier en is passend bij een uitzaaiing van teelbalkanker. Wat niet passend is in dit verhaal is dat het om een traag groeiende kanker gaat. Maar uh hoe dan? Want vorig jaar was niets te zien op de scan. Dat klopt zegt de arts en daarom staan we ook voor een raadsel… Ook vraagt ze of mijn man geen klachten ervaart zoals rugpijn? Mijn man geeft aan niet meer klachten te ervaren als anders. Hij is automonteur en gaat iedere 6 weken naar de fysiotherapeut voor zijn rug. Dus rugpijn is altijd wel aanwezig.
De oncoloog geeft aan dat er besloten is om overleg te hebben met Nijmegen om te kijken welke behandeling het beste is en waar de behandeling plaats moet vinden. Er wordt ons uitgelegd dat er chemotherapie plaats moet vinden en misschien een operatie. Dit ligt aan hoe klein de tumor uiteindelijk zou worden door de chemotherapie. Als er een operatie moet plaatsvinden dan zal dit in Nijmegen moeten i.v.m. dat daar de artsen zijn die deze operatie uitvoeren. Daarom krijgen we de keuze om de chemotherapie of in Sittard te volgen of in Nijmegen omdat dan alles in één ziekenhuis plaatsvindt of operatie daar en chemo weer hier. Dan is de keuze snel gemaakt om dit in Sittard te laten doen. Dat is nog geen 10 minuten van huis. De chemotherapie wordt een heftige periode van 9 weken en een zeven maanden oude baby…
