Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Ballonkatheter
  • plaatsen
  • Ballonnetje
  • instamommy

Mijn ervaring met het plaatsen van een ballonnetje om de bevalling in te leiden

"Het leven is één groot feest, maar je moet zelf de slingers en de ballonnen nog ophangen." Ja, maar niet als die ballon recht je baarmoeder in wordt geschoven. Toen was het leven voor mij even niet meer zo'n feest.

Het was zondag 23 februari 2020. Ik had gehoopt dat onze dochter op 22 februari geboren zou worden zodat we het hele inleiden dan konden skippen. Maar helaas, ze zat nog lekker warm bij mij. Toen ik die ochtend wakker werd en er achter kwam dat er weer niks was gebeurt 's nachts (behalve die eindeloze voorweeën) werd ik toch wel een beetje zenuwachtig. De inleiding zou beginnen en onze dochter zou de dag daarna écht geboren worden. Wauw. 

De 9 maanden die ik haar heb gedragen waren pittig. We kwamen er bij de 20 weken echo achter dat zij een hartafwijking heeft en sindsdien ben ik veel bang geweest. De dokters konden niet met zekerheid zeggen dat er niks met haar aan de hand was ondanks dat de onderzoeken allemaal positief waren waardoor ik sinds die periode vooral heb verlangd naar haar in mijn armen. Ik heb achteraf het gevoel dat ik meer had moeten genieten want heel eerlijk gezegd was ik daar niet zoveel mee bezig. Ik was dan ook erg blij dat de bevalling nu eindelijk op gang kon worden gebracht. 

Toen ze me vertelde dat er een ballonkatheter zou worden geplaatst was ik rond aan het snuffelen op het internet of ik er iets over kon vinden. Ik kon veel vinden, maar wilde vooral graag dat iemand mij hier open en eerlijk over zou vertellen. Dat is waarom ik hier nu ben. Ik hoop dat ik er iemand mee kan helpen. Want wat was ik zenuwachtig en wat had ik mij graag goed voorbereid op wat er zou komen. 

Ik moest mij die dag om 10:00 melden in het ziekenhuis. Dus, bolle buik mee en gaan met die banaan! Eerst moest ik een half uur aan de CTG zodat ze het hartje van de baby in de gaten konden houden, als dat allemaal goed was konden ze beginnen met het plaatsen. 

Voordat het ballonnetje werd geplaatst had ik een gesprek met een hele lieve zuster die mij precies uitlegde hoe het zou gaan verlopen. Ook zou ze even voelen op hoeveel cm ontsluiting ik zou zitten. De week hiervoor was dit nog niks waardoor ze mij niet konden strippen. 

En nu? 1 cm en driekwart. Ja jongens, ik hoor jullie al denken... Dat is best specifiek. Ja klopt, dit zal ik nooit vergeten. Met 2 cm kunnen ze namelijk je vliezen breken en bij mij kon dat dus nét niet waardoor ze me wel een ballonnetje gingen geven. 

Dus daar gingen ze. Dit kostte bij mij best wel wat moeite. Ik zat in een soort tandartsstoel die je helemaal kon kantelen. Ik wilde me nog net niet opgeven voor het circus, maar ik voelde me wel degelijk een van de artiesten van Cirque du soleil. Daar kan ik nu om lachen. Zeker als ik bedenk hoe dit er voor mijn vriend en de zusters uit moet hebben gezien. Ik was namelijk nogal... Hoe zullen we het noemen? Dramaqueen. Dat is precies het goede woord. Door het duwen en trekken bij mijn vagina en baarmoedermond werd ik erg duizelig. Daarbij kwam ook nog dat de baby in mijn buik niet heel blij werd dat ze werd gedwongen om er uit te komen waardoor zij mij zo vaak in mijn ribben trapte dat ik het gevoel had dat ik geen adem meer kreeg. Dus daar lag ik. Washandje op mijn voorhoofd, benen in de lucht en high van alle spanning. Maar die ballon? Die zat er! Toen ze hem in hadden gebracht gingen ze hem vullen met water. Dit voel je niet. Bij mij kwam er heel veel water ook uit. Ik dacht nog, zal je zien he, knapt dat ding bij mij. Maar die zuster keek niet heel gek op. Dus we gingen er maar van uit dat het klopte. 

Wat iedereen zich natuurlijk af vraagt is; doet het pijn? 

Mijn antwoord daar op is dat het bij mij best wel pijn deed. Ik denk dat dat voor iedereen anders is. De baby die zo druk werd hielp niet mee en het feit dat ik duizelig werd ook niet. 

Na het plaatsen kreeg ik erg veel last van voorweeën. Ik heb alleen maar in bed gelegen en ben er alleen uit geweest om te plassen. Dit kan wel gewoon nog, maar voelt een beetje alsof je plast met een tampon in. De weeën heb ik wel getimed, maar ze waren zo onregelmatig en gingen ook wel eens helemaal weg dat ik het heb gelaten en ben gaan slapen. In de nacht heb ik er niet heel veel last van gehad. Alleen wat harde buiken, voorweeën en veel plassen. Maarja, dat had ik alle nachten daarvoor ook al. 

Ik hoop dat ik mijn ervaring zo goed genoeg heb gedeeld. Mochten er vragen zijn mogen jullie ze natuurlijk altijd stellen! 

Lees jij dit omdat jij een ballonnetje krijgt? Heel veel succes! You can do this. Enne... Als je dan daar in die stoel ligt. Denk dan even aan mij. Bij Cirque du soleil. Ik denk dat je het dan een stuk makkelijker maakt voor jezelf hahahah! 

Liefs, Lian. 

www.instagram.com/lianfischer

Moedergans's avatar
3 jaar geleden

Topper ❤️

's avatar
3 jaar geleden

Thanks! Krijg volgende maand wss ballonnetje dus fijn om een eerlijk verhaal te lezen. Mocht het een ballonnetje zijn dan zal ik zeker aan jou en Cirque du Solei denken haha

Erica VE's avatar
3 jaar geleden

Wat schrijf je leuk! ;)

BAM.Elize.82's avatar
3 jaar geleden

Je had me kunnen bellen, ik heb ook een ballonnetje gehad. Feest was het zeker niet, ja toen hij er 24 uur later uit ging en ik mocht gaan bevallen!! 😁

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij bylian?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.